Dit is waarom:

* Incrementele updates: Deze protocollen verzenden alleen updates wanneer er wijzigingen zijn in de netwerktopologie of routeringsinformatie. Dit bespaart bandbreedte en verwerkingskracht, omdat routers de hele routeringstabel niet opnieuw hoeven te adverteren elke keer dat er een kleine verandering is.

* Efficiëntie: Deze efficiëntie is vooral belangrijk in grote netwerken waar frequente volledige updates kunnen leiden tot netwerkcongestie.

Voorbeelden van incrementele routingprotocollen zijn:

* RIP (Routing Information Protocol): Dit protocol wordt gebruikt in kleinere netwerken en adverteert veranderingen in de hoptelling om een ​​bestemming te bereiken.

* OSPF (eerst kortste pad open): Dit protocol wordt veel gebruikt in grotere netwerken en maakt gebruik van link-state updates om veranderingen in de netwerktopologie te signaleren.

* eigrp (verbeterde interieur gateway routing protocol): Een gepatenteerd protocol dat een combinatie van afstandsvector en link-state benaderingen gebruikt om de routeringsefficiëntie te verbeteren.

Hoewel niet strikt incrementeel, BGP (Border Gateway Protocol) , die wordt gebruikt voor inter-as routing, gebruikt ook een vorm van incrementele updates. BGP -routers adverteren alleen routes die ze kennen en die bereikbaar zijn via hun eigen netwerk.

Vectorprotocollen daarentegen Zoals RIP adverteert periodiek hun hele routeringstabel aan aangrenzende routers, zelfs als er geen wijzigingen zijn. Deze aanpak is minder efficiënt in termen van bandbreedte verbruik.