| In de context van een pc (personal computer) verwijst pariteit naar een foutdetectiemethode die voornamelijk wordt gebruikt in oudere systemen en bepaalde gespecialiseerde hardware. Het gaat om het toevoegen van een extra bit (de pariteitsbit) aan een byte aan gegevens. De waarde van dit pariteitsbit wordt zo ingesteld dat het totale aantal enen in de byte (inclusief het pariteitsbit) altijd even (even pariteit) of altijd oneven (oneven pariteit) is.
Hoe het werkt:
Laten we zeggen dat we even pariteit gebruiken. Als de databyte een even aantal 1s heeft, wordt de pariteitsbit ingesteld op 0. Als de databyte een oneven aantal 1s heeft, wordt de pariteitsbit ingesteld op 1, waardoor het totale aantal 1s even is.
Foutdetectie:
Wanneer de gegevens worden ontvangen, controleert het ontvangende systeem de pariteit opnieuw. Als de pariteit niet overeenkomt (het systeem verwacht bijvoorbeeld een even pariteit maar vindt een oneven aantal enen), geeft dit aan dat er een fout is opgetreden tijdens de verzending of opslag.
Beperkingen:
* Detecteert alleen fouten van één bit: Pariteit kan op betrouwbare wijze fouten van één bit detecteren (waarbij slechts één bit is omgedraaid). Het kan echter niet op betrouwbare wijze fouten van meerdere bits detecteren (waarbij twee of meer bits worden omgedraaid). Als een even aantal bits wordt omgedraaid, zal de pariteitscontrole slagen, ook al zijn de gegevens beschadigd.
* Niet vaak gebruikt op moderne pc's: Meer geavanceerde foutdetectie- en correctiemethoden (zoals ECC - Error Correction Code) zijn nu gangbaar in moderne systemen, vooral voor RAM en opslag. Pariteit is minder efficiënt en minder krachtig.
Samenvattend:hoewel pariteit een veelgebruikt foutdetectiemechanisme was op oudere pc's, betekenen de beperkingen ervan dat het grotendeels is achterhaald door robuustere technieken in moderne computers. Het is onwaarschijnlijk dat u dit tegenkomt, tenzij u met zeer oude hardware of gespecialiseerde embedded systemen werkt. |
