Je kunt een straight-through-kabel niet echt *certificeren* in de zin van het verkrijgen van een officiële certificering. Certificering verwijst doorgaans naar het formeel testen door een derde partij op de naleving van de normen. U kunt echter een gewone kabel *testen* om de juiste bedrading te verifiëren. Verschillende tools bereiken dit:
* Kabeltester: Dit is het meest voorkomende hulpmiddel. Een eenvoudige kabeltester zal u laten zien of de draden correct zijn aangesloten, meestal met lampjes of een display dat de pin-to-pin continuïteit aangeeft. Meer geavanceerde testers kunnen details geven over draadlengtes, signaalkwaliteit en kabelfouten identificeren.
* Netwerkinterfacekaart (NIC) en een computer: U kunt de kabel tussen twee computers aansluiten en ze pingen om de connectiviteit te verifiëren. Dit bevestigt alleen de basisfunctionaliteit en test niet alle paren.
* Multimeter: Hoewel minder handig, kan een multimeter de continuïteit tussen specifieke dradenparen testen. Hiervoor moet u het exacte bedradingsschema voor een rechte kabel kennen.
Daarom een kabeltester is het beste en meest praktische hulpmiddel om de juiste bedrading van een rechte kabel te verifiëren nadat deze is gemaakt. |