Terwijl routers een complexere configuratie vereisen vanwege routeringsprotocollen en adresseringsschema's, hebben beheerde switches vaak gebruiksvriendelijke webinterfaces of eenvoudige opdrachtregelinterfaces (CLI's) voor taken zoals poortconfiguratie (VLAN-toewijzing, snelheids-/duplexinstellingen, PoE), het creëren van VLAN's en het instellen van basisbeveiligingsfuncties zoals poortbeveiliging. Ze vereisen doorgaans minder ingewikkelde kennis van netwerkconcepten dan routers.

Onbeheerde switches vereisen *geen* configuratie, maar deze eenvoud betekent dat ze beperkte functionaliteit hebben. Ze zijn 'plug-and-play', waardoor ze het gemakkelijkst zijn in termen van initiële installatie, maar je kunt niet veel meer veranderen dan de basispoortinstellingen.

Het antwoord hangt dus af van je definitie van 'herconfigureren'. Als je het gemak van de initiële installatie bedoelt, wint een onbeheerde switch. Als je het gemak bedoelt van het wijzigen van instellingen en het toevoegen van meer geavanceerde functies, is een beheerde switch (met een goede interface) eenvoudiger dan een router.