Een DNS-forwarder fungeert als tussenpersoon tussen interne DNS-clients en externe DNS-servers. Het primaire doel is het verbeteren van de prestaties en beveiliging binnen een netwerk. Hier is een overzicht:
* Verbeterde prestaties: In plaats van dat elk intern apparaat rechtstreeks contact maakt met externe DNS-servers, ondervragen ze allemaal de interne DNS-forwarder. De forwarder slaat DNS-antwoorden op in de cache, waardoor de zoektijden voor veelgebruikte domeinen aanzienlijk worden verkort. Dit versnelt de internettoegang voor alle gebruikers op het netwerk.
* Beveiliging: Een DNS-forwarder kan DNS-query's filteren. Dit betekent dat het verzoeken aan bekende kwaadaardige websites kan blokkeren, waardoor wordt voorkomen dat gebruikers onbedoeld toegang krijgen tot schadelijke inhoud. Het kan ook beveiligingsbeleid afdwingen door de toegang tot specifieke websites of domeinen te beperken.
* Vereenvoudigd beheer: Het beheren van DNS-instellingen voor veel interne apparaten is eenvoudiger met een forwarder. Wijzigingen aan externe DNS-servers hoeven maar op één plek te worden doorgevoerd:de configuratie van de forwarder. Interne apparaten blijven hetzelfde interne adres opvragen, onaangetast door wijzigingen in de externe DNS.
* Controle en monitoring: Met forwarders kunnen netwerkbeheerders het DNS-verkeer monitoren, potentiële veiligheidsbedreigingen identificeren en bepalen tot welke websites gebruikers toegang hebben. Dit biedt een gecentraliseerd punt voor netwerkmonitoring en -beheer.
* Interne DNS-resolutie: Hoewel het voornamelijk wordt gebruikt voor externe zoekopdrachten, kan een forwarder ook interne DNS-namen omzetten, wat vooral handig is in netwerken met zowel interne als externe domeinen.
In essentie fungeert een DNS-forwarder als caching- en filterproxy voor DNS-verzoeken, wat voordelen biedt op het gebied van snelheid, beveiliging en beheerbaarheid voor een netwerk. |