Er bestaat geen standaardterm "DNS automatisch verkrijgen". Het concept waar het naar verwijst impliceert waarschijnlijk het automatisch verkrijgen van DNS-serveradressen, maar de formulering is onnauwkeurig. Het kan verwijzen naar een aantal verschillende scenario's:
* DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol): Dit is de meest gebruikelijke manier om automatisch DNS-serveradressen te verkrijgen. Wanneer een apparaat verbinding maakt met een netwerk, vraagt het doorgaans een IP-adres en andere netwerkconfiguratieparameters aan bij een DHCP-server. Tot deze parameters behoren de adressen van de te gebruiken DNS-servers. Dit is de meest waarschijnlijke betekenis van "DNS automatisch verkrijgen".
* Ingebouwde DNS van de router: Sommige routers hebben hun eigen DNS-serverfunctionaliteit. Wanneer een apparaat verbinding maakt met de wifi van de router, kan het automatisch de DNS-server van de router gebruiken, zelfs zonder dat een DHCP-server deze expliciet heeft toegewezen. Dit is een eenvoudiger, vaak minder robuuste opstelling.
* Andere automatische configuratieprotocollen: Met minder gebruikelijke methoden, zoals mDNS (Multicast DNS) of LLMNR (Link-Local Multicast Name Resolution), kunnen apparaten namen omzetten zonder dat expliciete DNS-serverconfiguratie vereist is. Dit zijn echter meestal aanvullende, en geen primaire, methoden.
Kortom, hoewel er geen specifieke technologie bestaat die 'DNS automatisch verkrijgen' wordt genoemd, verwijst de uitdrukking over het algemeen naar het automatisch verkrijgen van DNS-serveradressen, meestal via DHCP. |