Pariteit is een techniek die bij digitale transmissie wordt gebruikt om de nauwkeurigheid van gegevens te garanderen. Bij pariteitscontrole wordt aan elke byte of groep bits een extra bit, een pariteitsbit genaamd, toegevoegd. De pariteitsbit wordt ingesteld op 0 of 1 om het totale aantal enen in de byte of groep bits oneven (oneven pariteit) of even (even pariteit) te maken.
Wanneer gegevens worden verzonden, wordt de pariteitsbit aan de ontvangende kant gecontroleerd. Als het aantal 1s niet de verwachte waarde is (oneven of even), wordt er een pariteitsfout gedetecteerd. Dit geeft aan dat er een fout is opgetreden bij de verzending en dat de gegevens opnieuw moeten worden verzonden.
Pariteitsfout 2 is een specifiek type pariteitsfout die optreedt wanneer de pariteitsbit van de ontvangen byte of groep bits niet overeenkomt met de verwachte pariteitswaarde. Dit type fout kan verschillende oorzaken hebben, zoals elektrische ruis of interferentie in het transmissiekanaal.
Pariteitsfout 2 komt over het algemeen minder vaak voor dan andere soorten pariteitsfouten, aangezien de meeste transmissiesystemen even pariteit gebruiken in plaats van oneven pariteit. Zelfs pariteit is effectiever bij het detecteren van transmissiefouten, omdat het elke bitfout in de byte of groep bits kan detecteren. |