ITU normen
beginnen als aanbevelingen . Aanbevelingen worden normen als ze eenmaal door de nationale telecommunicatie toezichthouders worden geaccepteerd . Alle ITU standaarden en aanbevelingen ( voorgestelde normen , updates of revisies ) zijn beschikbaar voor het publiek en kan worden gedownload van de website van de organisatie . Normen bestrijken elk element van telecommunicatie , behalve inhoud .
Standards

ITU normen
zijn onderverdeeld in 24 series . Elke serie is aangeduid met een letter . Bijvoorbeeld : een serie betreft de interne werkprocessen van de ITU ; D-serie betreft tarieven , en E -serie is over het algemeen telefoonnet operaties en diensten . Sommige series zijn onderverdeeld in secties . G -serie , bijvoorbeeld , bestaat uit twee delen ; ene bevat normen voor analoge netwerk transmissie systemen en media , de andere bevat normen voor digitale netwerk transmissie systemen en media
Standards Format
.

Elk individu heeft standaard een inhoudsopgave die begint met dezelfde vier secties ; Inleiding en reikwijdte , definities en conventies , verwijzingen en functies . Na deze inleidende opmerkingen zijn de bijzonderheden van de standaard , die kan worden uitgebreid tot tientallen elementen die de verschillende facetten van telecommunicatie cycli zoals signalering , configureren , bellen , en afgifte .
Scope

Toen de ITU begon , telecommunicatie bestond uit analoge telefoon-en telegraaf -netwerken . Vandaag , ITU normen omvatten ook standaarden voor digitale radio , televisie, telefoon , mobiele , kabel- en satelliet- netwerken, alsmede het internet . Normen ook de transmissie en ontvangst normen voor spraak , video , tekst, afbeeldingen , data en fax . In totaal zijn ongeveer 10.000 normen zijn momenteel van kracht in de hele wereld .