De basis van RIP dateert van het internet . Het is gebaseerd op de Bellman - Ford algoritme , dat dateert uit 1957 . Het werd voor het eerst ingezet in vroege netwerken in 1967 en maakte deel uit van ARPANET , waarin de academische voorloper van het internet was . Zijn definitie voor gebruik met het internet wordt beheerd door de Internet Engineering Task Force ( IETF ) .
Eigenschappen

RIP
is een "Distance - Vector Routing Protocol . " Het telt het aantal schakels in een netwerk dat een route neemt . De route met het laagste aantal is gekozen om datapakketten te sturen . RIP is niet erg verfijnd , maar zijn kracht is de eenvoud. Het is makkelijker te configureren dan andere routing protocollen en vereist minder IT-middelen .
Alternatieven

Intermediate System naar Intermediate System ( ISIS ) en Open Shortest Path First ( OSPF ) zijn ingewikkelder routing protocollen die TNO in populariteit ingehaald hebben voor het interieur routing . Deze houden bij de status van alle paden tot hun beschikking . Ze rang elk pad volgens afstand en verkeersopstoppingen . Als een mislukte verzending plaatsvindt langs een pad , wordt dat pad gedegradeerd in het klassement . Deze protocollen kiezen voor de ' laagste kosten ' of ' kortste weg . "