De ATA-standaard voor het bevestigen van apparaten op een computer bevat specificaties voor de fysieke verbindingen tussen apparaten , commando's voor het besturen van deze apparaten , en protocollen voor opdrachten en gegevens verzenden en ontvangen over de aansluitingen . Ultra ATA/100 en Ultra ATA/133 verwijzen naar de laatste twee generaties van de norm . ATA/100 is ook bekend als ATA - 6 , of de zesde generatie van de ATA-standaard , terwijl ATA/133 verwijst naar de ATA - 7 of de zevende generatie . Zowel de overdracht van gegevens in parallel over hun onderlinge verbindingen en worden vaak aangeduid als PATA .
Verschillen

Het belangrijkste verschil tussen de Ultra ATA/100 en ATA/133 normen is de top , theoretische snelheid van de gegevensoverdracht . Het label " 100 " of " 133 " verwijst naar de maximale theoretische data - transfer snelheid over de ATA kabels in megabytes per seconde .
Gelijkenissen

twee normen zijn grotendeels gelijk , en toestellen ontworpen voor een standaard zal werken meestal op de andere . Beiden maken gebruik van 80 - conductor kabels om het signaal storingen te verminderen over de kabels tijdens het gebruik , en gebruik maken van DMA - Direct Memory Access - modi om rechtstreeks te communiceren met andere apparaten aangesloten op de computer , het verbeteren van data - overdracht prestaties . Beide standaarden bieden ook ondersteuning , geïntroduceerd in eerdere versies , voor de harde - schijf capaciteit voor ongeveer 137 GB .
ATA - 7 en SATA

Naast de Ultra ATA /133 -interface , de ATA - 7 norm gedefinieerd een seriële soort voor opslagapparaten , aangeduid als SATA-aansluiting . Zoals ATA/133 en SATA gebruik maken van verschillende interconnects , compatibiliteit vereist het gebruik van overbrugging chips . SATA interconnecties hebben vervangen de PATA-ATA/133 norm , omdat het potentieel voor hogere data - overdrachtssnelheden .