Sinds nanobots zijn in staat om het manipuleren van materie op atomair niveau , ze hebben enorme potentiële toepassingen in biomedicinal , productie en elektronica velden . Nanobots zou zijn kan herstellen van beschadigde of kankercellen , of targeting en het afweren van infecties . Nanobots zou zijn kan repliceren of manipuleren van iets in de fysieke woord , waaronder herstructurering eenvoudige koolstofatomen in diamanten .
Nanobuisjes

Nanobuizen
zijn koolstof moleculen die zijn gerangschikt in een zeshoekige gaas voor maximale sterkte en stabiliteit . Nanobots zal waarschijnlijk worden gemaakt van nanobuisjes , die 100 keer zo sterk als staal en 50.000 keer zo dun als een mensenhaar zijn . Nanobots samengesteld uit nanobuisjes brengen een nieuwe aanpak van de productie van alle materialen . In plaats van een top-down benadering, waarbij grote hoeveelheden grondstoffen en manipuleren , konden atomen direct worden gemanipuleerd op moleculair niveau het creëren welke materialen nodig waren in een bottom - up benadering .
Self - replicatie

nanobots
kan zelfs worden geprogrammeerd om atomen en moleculen in de omgeving te manipuleren om meer identieke nanobots , allemaal geprogrammeerd om dezelfde taak uit te voeren , zoals het bouwen van een wolkenkrabber te creëren . Dit vermogen om te repliceren kan een wonderbaarlijke vorm van verhoging van de productiviteit , maar kan ook een doomsday - achtige situatie te creëren als bots waren om zelfstandig zichzelf te repliceren zonder einde.
Geschiedenis

het principe van het manipuleren van materie uit atomair niveau , de onderliggende theorie achter nanotechnologie , werd voor het eerst voorgesteld in 1959 een toespraak door de natuurkundige Richard Feynman . Zijn adviezen zijn meest beroemde beschreven in K. Eric Drexler 's 1986 boek " Engines of Creation . "