Er is niet één enkele, universeel geaccepteerde term voor de praktijk van een organisatie die geen eigen IT -personeel gebruikt om aangepaste software te ontwikkelen. Hier zijn echter enkele termen die deze praktijk beschrijven, met verklaringen van hun nuances:
1. Outsourcing: Dit is de meest algemene term en omvat een breed scala aan scenario's waarbij een organisatie een contract afneemt met een externe partij om taken uit te voeren die intern kunnen worden uitgevoerd. Outsourcing-softwareontwikkeling kan het inhuren van een toegewijd team inhouden, een projectgebaseerd contract aangaan of een platform zoals upwork gebruiken.
2. Offshoring: Dit verwijst specifiek naar het uitbesteden van werk naar een bedrijf in een ander land, vaak voor kostenbesparingen.
3. Nearshoring: Vergelijkbaar met offshoring, maar het werk is uitbesteed aan een bedrijf in een buurland, vaak om communicatiebarrières en culturele verschillen te verminderen.
4. Software als een service (SaaS): Dit verwijst naar het gebruik van een cloudgebaseerde softwareoplossing die al is gebouwd en onderhouden door een externe provider. Hoewel technisch niet aangepaste ontwikkeling, bieden sommige SaaS -platforms aanpassingsopties.
5. Ontwikkeling van derden: Deze term wordt vaak gebruikt bij het verwijzen naar het betrekken van een specifiek softwareontwikkelingsbedrijf of bureau om aangepaste software te bouwen.
6. Externe softwareontwikkeling: Dit is een brede term die elke situatie omvat waarin de softwareontwikkeling wordt gedaan door een partij buiten het eigen IT -personeel van de organisatie.
7. Leverancier-geleide ontwikkeling: Dit benadrukt specifiek de rol van de leverancier bij het leiden van het softwareontwikkelingsproces.
De beste term om te gebruiken hangt af van de specifieke context en de aard van de relatie met de externe partij. |