* Gegevenstypen: Excel werkt voornamelijk met gestructureerde gegevens:getallen, tekstreeksen, datums, formules, enz. Deze hebben gedefinieerde gegevenstypen en kunnen eenvoudig worden gemanipuleerd, gesorteerd en berekend. Afbeeldingen zijn fundamenteel anders:het zijn binaire gegevens die pixels vertegenwoordigen, en niet iets dat de kernengine van Excel is ontworpen om van nature binnen de celstructuur te worden beheerd.

* Celstructuur: Elke cel in een Excel-werkblad heeft een specifieke locatie en bevat een enkel gegevenselement (hoewel dat element een formule kan zijn die resulteert in een complexe berekening). Een afbeelding, zelfs een kleine, vereist aanzienlijk meer opslagruimte dan een enkele cel normaal gesproken kan bevatten op een manier die efficiënt is of gemakkelijk kan worden geïntegreerd met de interne activiteiten van Excel.

* Weergave en weergave: Afbeeldingen moeten visueel worden weergegeven. Hiervoor is een aparte rendering-engine nodig om de beeldgegevens te interpreteren en op het scherm weer te geven. Het rechtstreeks integreren van dit weergaveproces in de kerncelstructuur zou de functionaliteit en prestaties van Excel aanzienlijk compliceren.

In plaats van directe celbinding verwerkt Excel afbeeldingen door:

* Insluiten als objecten: Afbeeldingen worden ingesloten als OLE-objecten (Object Linking and Embedding) in het werkblad. Hiermee wordt de afbeelding behandeld als een externe entiteit die is gekoppeld aan een specifieke cellocatie, maar deze bevindt zich niet *in* de cel zelf. U kunt het object verplaatsen, maar de cel zelf bevat nog steeds een verwijzing naar het object en niet rechtstreeks naar de afbeeldingsgegevens.

* Opslaan in de tekenlaag van het werkblad: Modernere benaderingen plaatsen afbeeldingen vaak op de tekenlaag van het werkblad, conceptueel gescheiden van het celraster, hoewel u ze visueel associeert met een specifieke cel of bereik.

Hoewel u een afbeelding ten opzichte van een cel kunt *positioneren*, zijn de afbeeldingsgegevens in wezen geen direct onderdeel van de inhoud van de cel. Deze architecturale keuze zorgt ervoor dat Excel zijn efficiëntie en snelheid behoudt bij het verwerken van grote hoeveelheden gestructureerde gegevens, terwijl het toch de opname van rijkere visuele elementen mogelijk maakt.