1. Tabellen: Het meest elementaire en fundamentele databaseobject. Tabellen slaan gegevens op in een gestructureerd formaat, georganiseerd in rijen (records) en kolommen (velden). Elke rij vertegenwoordigt een enkele entiteit (bijvoorbeeld een klant, een product) en elke kolom vertegenwoordigt een specifiek kenmerk van die entiteit.

2. Bekeken: Virtuele tabellen die een aangepaste subset van gegevens presenteren van een of meer onderliggende tabellen. Ze bieden een vereenvoudigde weergave van gegevens zonder de oorspronkelijke tabellen te wijzigen en kunnen worden gebruikt om de toegang tot specifieke gegevens te beperken of om gegevens van meerdere tabellen te combineren.

3. Opgeslagen procedures: Vooraf gecompileerde codeblokken die specifieke bewerkingen in de database uitvoeren. Ze kunnen worden gebruikt om complexe logica in te kapselen, de prestaties te verbeteren en de beveiliging te verbeteren door de toegang tot database -bewerkingen te beperken.

4. Indexen: Gegevensstructuren die het ophalen van gegevens versnellen door een snel opzoekmechanisme te bieden. Ze zijn gebouwd op een of meer kolommen in een tabel, waardoor de database efficiënt rijen kan vinden op basis van specifieke waarden in die kolommen.

Andere gemeenschappelijke databaseobjecten:

* sequenties: Genereer unieke nummers, vaak gebruikt om primaire sleutelwaarden toe te wijzen aan tabellen.

* functies: Vooraf gedefinieerde bewerkingen die specifieke taken uitvoeren op gegevens, zoals het berekenen van waarden of het converteren van gegevenstypen.

* triggers: Code die automatisch wordt uitgevoerd in reactie op specifieke gebeurtenissen die zich in de database voordoen, zoals gegevenswijziging.

* beperkingen: Regels die gegevensintegriteit en consistentie afdwingen in de database, zoals primaire toetsen, buitenlandse toetsen en controle -beperkingen.

Daarom is het belangrijk om de DBM's op te geven die u gebruikt om een ​​preciezere lijst met databaseobjecten te krijgen.