* 802.11n (uitgebracht in 2009)

* 802.11ac (uitgebracht in 2014)

Beide normen maken gebruik van MIMO (meervoudige invoer meervoudige uitvoer) Technologie, waarmee meerdere antennes kunnen worden gebruikt op zowel de zender (toegangspunt) als de ontvanger (netwerkadapter). Dit maakt het mogelijk:

* Hogere gegevenssnelheden: Door gegevens tegelijkertijd over meerdere antennes te verzenden, wordt de algehele doorvoer aanzienlijk verhoogd.

* Verbeterde bereik en signaalsterkte: MIMO -technologie zorgt voor een betere signaaldekking en weerstand tegen interferentie.

* Ruimtelijke multiplexing: Hierdoor kunnen meerdere gegevensstromen tegelijkertijd op dezelfde frequentieband worden verzonden, waardoor de doorvoer verder wordt verhoogd.

Hoewel oudere 802.11 -normen zoals 802.11a/b/g meerdere antennes ondersteunen, gebruiken ze ze alleen voor diversiteit, wat een techniek is om de signaalkwaliteit te verbeteren en de snelheid niet te verhogen. MIMO, geïntroduceerd in 802.11n, bracht een revolutie teweeg in draadloze netwerken door meerdere antennes te gebruiken voor zowel snelheids- als signaalkwaliteit verbeteringen.