De coderingsmethoden die worden gebruikt door WPA2 en WPA3 zijn sterker dan WEP of WPA en zijn de voorkeursmethoden bij het verzenden van gevoelige gegevens boven een draadloze verbinding.
Hier is een uitsplitsing:
* WEP (bedraad equivalente privacy): Beschouwd als extreem zwak en gemakkelijk gekraakt. Het maakt gebruik van een 40-bit of 128-bit sleutel die gemakkelijk wordt aangetast met bekende kwetsbaarheden.
* WPA (Wi-Fi beschermde toegang): Een verbetering ten opzichte van WEP, maar nog steeds kwetsbaar voor aanvallen. Het maakt gebruik van een langere sleutel (256-bit) en een veiliger protocol, maar is aangetoond dat het vatbaar is voor bepaalde aanvallen.
* WPA2 (Wi-Fi beschermde toegang 2): De huidige standaard, die robuuste bescherming biedt met de AES (Advanced Encryption Standard) algoritme. Het is echter kwetsbaar gevonden voor bepaalde aanvallen (Krack).
* WPA3 (Wi-Fi beschermde toegang 3): De nieuwste en meest veilige standaard. Het behandelt de kwetsbaarheden van WPA2 en biedt functies zoals een veiliger wachtwoordverificatie en verbeterde beveiliging voor IoT -apparaten.
Samenvattend:
* WEP is verouderd en mag nooit worden gebruikt.
* WPA is in sommige gevallen acceptabel, maar WPA2 is de voorkeursnorm.
* WPA3 is de sterkste en meest veilige optie die vandaag beschikbaar is.
Voor het verzenden van gevoelige gegevens via een draadloze verbinding, kiest altijd WPA3 indien beschikbaar. Als WPA3 niet beschikbaar is, is WPA2 de volgende beste optie. |