Het Amerikaanse leger maakt, net als andere takken van het leger en veel grote organisaties, om operationele veiligheidsredenen geen specifieke details vrij over zijn draadloze beveiligingsstandaarden. Deze informatie is geclassificeerd. We kunnen echter enkele aspecten afleiden:
* Hoge normen zijn een gegeven: Het leger maakt gebruik van extreem robuuste veiligheidsmaatregelen die veel verder gaan dan die van typische commerciële netwerken. Verwacht meerlaagse beveiliging met een combinatie van het volgende:
* Codering: Dit is van fundamenteel belang. Ze gebruiken sterke encryptie-algoritmen zoals AES (Advanced Encryption Standard) met lange sleutellengtes (waarschijnlijk 256 bit of meer). De specifieke implementatie zou zeer geheim zijn.
* Authenticatie: Strikte authenticatieprotocollen zijn essentieel, waarbij waarschijnlijk gebruik wordt gemaakt van methoden als 802.1X met RADIUS-servers en op certificaten gebaseerde authenticatie voor sterke identiteitsverificatie. Multi-factor authenticatie (MFA) is vrijwel zeker verplicht.
* Toegangscontrole: Gedetailleerde toegangscontrolelijsten (ACL's) bepalen welke apparaten en gebruikers toegang hebben tot welke delen van het netwerk. Dit voorkomt ongeautoriseerde toegang, zelfs als iemand toegang krijgt tot een deel van het netwerk.
* Inbraakdetectie-/preventiesystemen (IDS/IPS): Constante monitoring op kwaadaardige activiteiten is van cruciaal belang. Er worden geavanceerde IDS/IPS-systemen gebruikt om aanvallen te detecteren en te blokkeren.
* VPN-gebruik: Voor toegang op afstand zijn Virtual Private Networks (VPN's) met robuuste codering en authenticatie essentieel.
* Regelmatige audits en updates: Beveiligingsprotocollen worden voortdurend herzien en bijgewerkt om zich ontwikkelende bedreigingen aan te pakken. Regelmatige beveiligingsaudits en penetratietesten zijn van cruciaal belang.
* Naleving: De draadloze beveiligingspraktijken van het leger zullen voldoen aan verschillende richtlijnen en standaarden van het Ministerie van Defensie (DoD) en de National Security Agency (NSA) met betrekking tot cyberbeveiliging. Deze zijn niet in hun geheel openbaar beschikbaar.
* Waarschijnlijk gebruik van specifieke technologieën: Hoewel de exacte details geheim zijn, maken ze waarschijnlijk gebruik van technologieën en standaarden die zijn afgestemd op die van andere afdelingen en federale instanties, zij het met strengere configuraties. Dit kunnen zaken zijn als:
* 802.11-standaarden (waarschijnlijk de nieuwste beveiligde versies): Er wordt gebruik gemaakt van wifi, maar met intensieve beveiligingsmaatregelen.
* Gespecialiseerde veilige draadloze technologieën: Het leger kan meer gespecialiseerde draadloze technologieën gebruiken die zijn ontworpen voor veilige communicatie in uitdagende omgevingen.
Kortom, de draadloze beveiligingsstandaarden van het leger zijn zeer geheim en aanzienlijk geavanceerder en complexer dan wat doorgaans in de commerciële sector wordt aangetroffen. De nadruk ligt op absolute gegevensbescherming en het voorkomen van ongeoorloofde toegang. |