* Overweldigende bronnen: Eén enkele machine kan slechts een beperkt aantal pakketten per seconde verzenden. Een doelwit kan vaak een enkele bronaanval weerstaan ​​door simpelweg het overmatige verkeer te laten vallen of te filteren. Een DDoS-aanval maakt echter gebruik van honderden, duizenden of zelfs miljoenen gecompromitteerde machines, waardoor een veel grotere stroom verkeer ontstaat. Dit vergroot aanzienlijk de kans dat de bandbreedte, verwerkingskracht of andere bronnen van het doelwit worden overweldigd.

* Anonimiteit en moeilijkheidsgraad van tracering: Het gedistribueerde karakter van de aanval maakt het moeilijk om de oorsprong te achterhalen en de aanvaller(s) te identificeren. Het aanvalsverkeer is afkomstig van talloze bronnen op internet, waardoor het moeilijk is om de hoofdcontroller of individuele bots te lokaliseren. Deze verduistering beschermt de aanvaller(s) en maakt het optreden van de wetshandhaving een uitdaging.

* Ontduiking van mitigatietechnieken: Veel mitigatietechnieken zijn afhankelijk van het identificeren en blokkeren van verkeer afkomstig van één enkele bron of een beperkt aantal bronnen. DDoS-aanvallen, met hun grote aantal gedistribueerde bronnen, kunnen deze technieken omzeilen door het aanvalsverkeer over een breed scala aan IP-adressen en poorten te verspreiden.

* Verhoogde effectiviteit: Alleen al de omvang van een DDoS-aanval kan de dienstverlening veel effectiever verstoren dan een aanval vanuit één bron. Zelfs als een doelwit over een robuuste infrastructuur beschikt, kan een voldoende grote DDoS-aanval het doelwit nog steeds overweldigen en aanzienlijke downtime veroorzaken.

Kortom, de gedistribueerde aard van DDoS-aanvallen is een cruciaal onderdeel van hun effectiviteit, waardoor ze een aanzienlijke bedreiging vormen voor onlinediensten en infrastructuur. Het is een belangrijke reden waarom het bestrijden van DDoS-aanvallen complex is en geavanceerde verdedigingsmechanismen vereist.