| Hoewel WEP (bedraad equivalente privacy) een stap in de goede richting was voor draadloze beveiliging, heeft het verschillende ernstige fouten, waardoor het zeer onzeker is. Hier zijn twee van de belangrijkste nadelen:
1. Zwakke codering: WEP gebruikt een 40-bit of 104-bit sleutel, die volgens de normen van vandaag als extreem zwak wordt beschouwd. Met deze relatief korte sleutellengte kunnen aanvallers brute krachtmethoden gebruiken om de codering relatief gemakkelijk te kraken.
2. Kwetsbaarheid voor IV (initialisatievector) aanvallen: WEP gebruikt een korte initialisatievector (IV) die bedoeld is om elk pakket uniek te maken, maar helaas kunnen deze IV's worden herhaald. Hierdoor kunnen aanvallers het gecodeerde verkeer analyseren en patronen identificeren, waardoor ze uiteindelijk de gegevens kunnen decoderen. Dit staat bekend als een IV -aanval.
Deze zwakke punten betekenen dat WEP gemakkelijk kan worden aangetast, waardoor het volledig ongeschikt is voor veilige communicatie. Het wordt ten zeerste aanbevolen om robuustere beveiligingsprotocollen zoals WPA2 of WPA3 te gebruiken voor moderne draadloze netwerken. |
