Er is geen enkele, universeel erkende term voor een "meervoudige benadering van netwerkbeveiliging". Het is echter een gebruikelijke praktijk op het gebied van cybersecurity en verschillende termen omvatten dit concept, afhankelijk van de specifieke aspecten die worden benadrukt. Hier zijn enkele mogelijkheden:
1. Gelaagde beveiliging: Dit is een fundamenteel concept in netwerkbeveiliging, waarbij meerdere beschermingslagen worden geïmplementeerd, die elk verschillende aspecten van potentiële bedreigingen aanpakken. Dit kan zijn:
* Fysieke beveiliging: Het beheersen van toegang tot fysieke infrastructuur zoals servers en netwerkapparaten.
* Netwerkbeveiliging: Firewalls, inbraakdetectie/preventiesystemen, toegangscontrolelijsten, enz.
* Eindpuntbeveiliging: Anti-malware, gegevensverliespreventie en andere maatregelen op individuele apparaten.
* Toepassingsbeveiliging: Veilige coderingspraktijken, invoervalidatie en andere maatregelen om applicaties te beschermen.
* Gegevensbeveiliging: Codering, toegangscontroles en andere maatregelen om gevoelige gegevens te beschermen.
2. Verdediging in diepte: Vergelijkbaar met gelaagde beveiliging, maar richt zich op het idee om meerdere verdedigingsregels te hebben om de impact van een enkele beveiligingsbreuk te verminderen. Elke laag is ontworpen om aanvallen te vangen of te verminderen die de vorige laag kunnen omzeilen.
3. Holistische beveiliging: Deze term benadrukt een uitgebreide benadering van beveiliging die rekening houdt met alle aspecten van het netwerk, inclusief fysiek, netwerk, eindpunt, applicatie en gegevensbeveiliging. Het gaat erom te begrijpen hoe al deze elementen op elkaar inwerken en een beveiligingsstrategie ontwerpen die potentiële kwetsbaarheden in het hele systeem aanpakt.
4. Zero Trust Security: Deze aanpak veronderstelt dat er geen gebruiker of apparaat standaard kan worden vertrouwd en dat alle toegang moet worden geverifieerd en expliciet moet worden verleend. Het omvat sterke authenticatie, autorisatie en continue monitoring om veilige communicatie te garanderen.
5. Adaptieve beveiliging: Dit verwijst naar een beveiligingshouding die zich dynamisch kan aanpassen aan nieuwe bedreigingen en kwetsbaarheden. Het omvat constante monitoring, analyse van bedreigingsinformatie en geautomatiseerde responsmechanismen om zich aan te passen aan het steeds veranderende landschap van bedreigingen.
Uiteindelijk is de beste om te gebruiken term afhankelijk van de specifieke context en de specifieke aspecten van de meervoudige aanpak die worden benadrukt. Al deze termen benadrukken het belang van een uitgebreide en veelzijdige beveiligingsstrategie om te beschermen tegen het groeiende aantal en verfijning van cyberdreigingen. |