Hier is een uitsplitsing:

1. Klasse A (0.0.0.0 - 127.255.255.255):

* Gebruikt voor grote netwerken met veel hosts.

* Eerste octet (byte) begint met 0.

* Voorbeeld:10.0.0.1

2. Klasse B (128.0.0.0 - 191.255.255.255):

* Gebruikt voor middelgrote netwerken.

* Eerste octet begint met 10.

* Voorbeeld:172.16.0.1

3. Klasse C (192.0.0.0 - 223.255.255.255):

* Gebruikt voor kleinere netwerken, zoals thuis- of kleine kantoornetwerken.

* Eerste octet begint met 192.

* Voorbeeld:192.168.1.1

4. Klasse D (224.0.0.0 - 239.255.255.255):

* Gereserveerd voor multicast Adres, waarbij een enkel bericht tegelijkertijd naar meerdere hosts kan worden verzonden.

* Niet vaak gebruikt door typische gebruikers.

5. Klasse E (240.0.0.0 - 255.255.255.255):

* Gereserveerd voor Experimentele doeleinden en niet gebruikt in standaard internetcommunicatie .

Waarom is deze classificatie verouderd?

* Beperkte adresruimte: Klasse adressering verspilde veel IP -adressen, vooral in klasse A en B.

* Flexibiliteitsbeperkingen: Het was moeilijk om adressen efficiënt toe te wijzen voor verschillende netwerkgroottes.

* Introductie van CIDR (klassenloze interdomein routing): CIDR stond een efficiëntere toewijzing van IP-adressen toe met behulp van subnetmaskers met variabele lengte, waardoor de behoefte aan rigide klassengrenzen wordt geëlimineerd.

Wat wordt vandaag gebruikt?

* cidr: Dit is de dominante methode voor IP -adresallocatie en -beheer vandaag. Het biedt flexibiliteit in netwerkgrootte en adresallocatie.

* IPv4 privé -adresbereiken: Deze worden nog steeds gebruikt voor particuliere netwerken en zijn niet routeerbaar op het openbare internet.

Hoewel u misschien nog steeds verwijzingen naar IP -adresklassen tegenkomt, is het belangrijk om te begrijpen dat CIDR de huidige standaard is en het klassieke adressysteem is meestal een historisch concept.