Verbindingsgerichte protocollen worden om verschillende redenen als betrouwbaarder beschouwd dan verbindingsloze protocollen:
1. Gegarandeerde levering: Bij een verbindingsgericht protocol ontvangt de afzender voor elk verzonden pakket een bevestiging van de ontvanger. Als er binnen een bepaalde tijd geen bevestiging wordt ontvangen, verzendt de afzender het pakket opnieuw en zorgt ervoor dat het de ontvanger bereikt. Dit mechanisme biedt een hoger niveau van betrouwbaarheid vergeleken met verbindingsloze protocollen, waarbij pakketten verloren kunnen gaan zonder medeweten van de afzender.
2. Foutdetectie en -correctie: Verbindingsgerichte protocollen omvatten doorgaans mechanismen voor foutdetectie en -correctie. Ze kunnen bijvoorbeeld controlesommen gebruiken om beschadigde pakketten te detecteren en indien nodig om hertransmissie aan te vragen. Sommige verbindingsgerichte protocollen ondersteunen ook forward error correction (FEC), waardoor de ontvanger verloren of beschadigde pakketten kan reconstrueren zonder dat hertransmissie nodig is.
3. Stroomcontrole: Verbindingsgerichte protocollen bieden stroomcontrolemechanismen om te voorkomen dat de zender de ontvanger overspoelt met datapakketten. Dit is van belang in situaties waarin de verwerkingscapaciteit van de ontvanger beperkt is, of wanneer de netwerkomstandigheden niet optimaal zijn. Flow control zorgt ervoor dat de gegevensoverdrachtsnelheid overeenkomt met de mogelijkheden van de ontvanger, waardoor de kans op pakketverlies wordt verkleind.
4. Congestiebeheersing: Verbindingsgerichte protocollen kunnen mechanismen voor congestiecontrole implementeren om te voorkomen dat het netwerk met te veel verkeer wordt overspoeld. Algoritmen voor congestiecontrole passen de transmissiesnelheid van de afzender aan op basis van de huidige netwerkomstandigheden, waardoor het risico op congestie en pakketverlies wordt verminderd.
5. Prioriteit en kwaliteit van de dienstverlening (QoS): Verbindingsgerichte protocollen kunnen prioriteiten stellen en QoS-mechanismen bieden om ervoor te zorgen dat bepaalde soorten verkeer een voorkeursbehandeling krijgen. Real-time toepassingen zoals spraak- en video-oproepen kunnen bijvoorbeeld een hogere prioriteit krijgen dan reguliere gegevensoverdrachten, waardoor een soepele en ononderbroken levering wordt gegarandeerd.
Om deze redenen wordt vaak de voorkeur gegeven aan verbindingsgerichte protocollen in scenario's waarin betrouwbaarheid, foutloze transmissie en gegarandeerde levering van het allergrootste belang zijn. Ze worden vaak gebruikt in toepassingen zoals bestandsoverdracht, streaming media, externe inlogsessies en realtime communicatiesystemen. |