Voor RJ-45 Ethernet-crossoverkabel:

Er wordt gebruik gemaakt van de standaard TIA/EIA 568A en 568B bedradingsschema's, maar met een cruciaal verschil:de zendparen van het ene uiteinde zijn aangesloten op de ontvangstparen van het andere uiteinde, en omgekeerd.

Zo werkt het, ervan uitgaande dat je de 568A-standaard aan beide kanten gebruikt (hoewel je 568B aan beide kanten zou kunnen gebruiken – consistentie is de sleutel):

* Einde A (apparaat 1): Maakt gebruik van standaard 568A-bedrading (groen-wit, groen, oranje-wit, blauw, blauw-wit, oranje, bruin-wit, bruin). Deze wordt aangesloten op apparaat 1 dat gegevens verzendt.

* Einde B (apparaat 2): Maakt gebruik van standaard 568B-bedrading (oranje-wit, oranje, groen-wit, blauw, blauw-wit, groen, bruin-wit, bruin). Deze wordt aangesloten op apparaat 2 dat gegevens ontvangt.

In essentie: Het TX-paar (1 en 2) van het ene uiteinde is verbonden met het RX-paar (3 en 6) van het andere uiteinde, en het RX-paar (3 en 6) van het ene uiteinde is verbonden met het TX-paar (1 en 2) van het andere uiteinde. Paren 4 &5 (blauw en blauw/wit) blijven ongewijzigd.

Waarom is dit belangrijk? Moderne netwerkapparatuur onderhandelt vaak automatisch en maakt gebruik van auto-MDIX (Medium-Dependent Interface Crossover), waardoor in de meeste situaties de noodzaak voor crossover-kabels overbodig wordt. Een rechte kabel is meestal voldoende. Crossover-kabels zijn nu veel minder vaak nodig dan in het verleden.

Samengevat: Hoewel de specifieke pintoewijzingen afhankelijk zijn van de gebruikte bedradingsstandaard (568A of 568B), is het belangrijkste dat de zend- en ontvangstparen tussen de twee uiteinden van de kabel worden verwisseld. Tenzij u echter met zeer oude apparatuur werkt, is de kans groot dat een gewone kabel prima werkt.