* Effectverwerking: Dit is misschien wel de meest voor de hand liggende functie. De DSP verzorgt de real-time toepassing van audio-effecten zoals reverb, delay, chorus, equalisatie (EQ), compressie en vele andere. Dit vermijdt dat de hoofd-CPU wordt belast, waardoor complexere effecten en vloeiendere prestaties mogelijk zijn, vooral bij meerdere tracks of veeleisende effecten.

* Voorbeeldpercentageconversie: De DSP kan audio converteren tussen verschillende samplefrequenties. Dit is van vitaal belang bij het mixen van audio uit verschillende bronnen met verschillende bemonsteringsfrequenties.

* Mixen: De DSP kan meerdere audio-ingangen samen mixen, waarbij het volumeniveau en de panning voor elk kanaal worden aangepast voordat het wordt uitgevoerd. Dit is vooral belangrijk voor meerkanaalsaudio.

* Digitaal-naar-analoog conversie (DAC) controle: Hoewel de DAC zelf een afzonderlijk onderdeel is, beheert en controleert de DSP vaak de werking ervan, inclusief parameters zoals dithering en de bemonsteringsfrequentie.

* Analoog-naar-digitaal conversie (ADC) controle: Net als bij DAC-besturing helpt de DSP vaak bij het beheren en optimaliseren van het ADC-proces. Denk hierbij aan zaken als gain-staging en ruisonderdrukking.

* Ruisreductie en -onderdrukking: Sommige DSP's bevatten algoritmen om achtergrondgeluiden en interferentie in het audiosignaal actief te verminderen.

* Ruimtelijke audioverwerking: Hogere geluidskaarten kunnen de DSP gebruiken om surroundgeluidseffecten (zoals Dolby Digital of DTS) te creëren vanaf stereo- of meerkanaalsinvoer.

In wezen fungeert de DSP als een speciale, zeer efficiënte co-processor voor audiotaken, waardoor dit rekenintensieve werk van de hoofd-CPU wordt ontlast en dit resulteert in verbeterde prestaties, lagere latentie (minder vertraging) en grotere mogelijkheden voor audioverwerking. Zonder een DSP zouden veel van deze functies onmogelijk zijn of de bronnen van de computer zwaar belasten, wat zou leiden tot audiostoringen, uitval en slechte prestaties.