FM (Frequency Modulation) en Wavetable-synthese zijn twee verschillende methoden voor het genereren van geluid die in synthesizers worden gebruikt. Ze verschillen fundamenteel in de manier waarop ze geluid creëren:
FM-synthese (frequentiemodulatie):
* Mechanisme: FM-synthese creëert geluid door de frequentie van de ene oscillator (de modulator) te moduleren met een andere oscillator (de draaggolf). De uitvoer van de modulator verandert de frequentie van de draaggolf, wat resulteert in complexe en vaak metaalachtige klankkleuren. De modulatiediepte en de frequentierelaties tussen de oscillatoren veranderen het resulterende geluid drastisch.
* Timbrecontrole: Het timbre wordt voornamelijk bepaald door de verhouding tussen de modulator- en draaggolffrequenties, de modulatie-index (modulatiediepte) en de golfvormen van beide oscillatoren. Het wordt vaak beschreven als een heldere, metaalachtige en soms belachtige kwaliteit.
* Rekeningskosten: Relatief lage rekenkosten, vooral voor eenvoudigere FM-algoritmen. Complexe FM-patches kunnen echter computationeel duur worden.
* Harmonen: Produceert complexe harmonische structuren die niet gemakkelijk voorspelbaar zijn op basis van de ingangsgolfvormen. Het spectrum is rijk aan boventonen en zijbanden.
* Voorbeelden: Yamaha DX7, diverse softwaresynthesizers (bijv. Dexed, Operator).
Wavetable-synthese:
* Mechanisme: Wavetable-synthese maakt gebruik van vooraf opgenomen golfvormen (wavetables) die opeenvolgend worden gelezen en afgespeeld of op verschillende manieren worden gemanipuleerd. Het geluid wordt gecreëerd door de afspeelpositie binnen de wavetable (die het timbre verandert), de afspeelsnelheid (die de toonhoogte verandert) en mogelijk andere parameters zoals filtering en effecten te veranderen.
* Timbrecontrole: Het timbre wordt voornamelijk bestuurd door het selecteren van verschillende wavetables en het manipuleren van de afspeelsnelheid, positie en andere parameters zoals LFO's (Low Frequency Oscillators) en enveloppen die het afspelen beïnvloeden. Het kan een grote verscheidenheid aan geluiden produceren, van realistische akoestische instrumenten tot abstracte elektronische texturen.
* Rekeningskosten: Kan rekentechnisch duur zijn, vooral bij gebruik van zeer grote wavetables of complexe manipulatietechnieken. Moderne technologie heeft de rekenlast echter aanzienlijk verminderd.
* Harmonen: De harmonische inhoud wordt bepaald door de vorm van de vooraf opgenomen golftabellen. Het kan erg complex zijn, afhankelijk van de golftafel, of eenvoudig als de golftafel een eenvoudige sinusgolf is.
* Voorbeelden: Serum, Massive, veel moderne VST's en DAW's.
Hier is een tabel met een samenvatting van de belangrijkste verschillen:
| Kenmerk | FM-synthese | Wavetable-synthese |
|---------------|--------------------------------|----------------------------------|
| Geluid genereren | Frequentiemodulatie van oscillatoren | Weergave van vooraf opgenomen golfvormen |
| Timbrecontrole | Modulator/draaggolfverhoudingen, index | Wavetable-selectie, afspeelsnelheid, positie |
| Typisch timbre | Metaalachtig, belachtig, complex | Breed assortiment, realistisch tot abstract |
| Rekeningskosten | Over het algemeen lager (eenvoudigere patches) | Kan hoger zijn (complexe manipulatie) |
| Harmonische inhoud | Rijk, complex, onvoorspelbaar | Bepaald door golftafelvorm |
Kortom, FM is een subtractieve/additieve synthesemethode die geluid wiskundig genereert, terwijl wavetable-synthese vooraf opgenomen samples gebruikt om geluiden op te bouwen, wat meer flexibiliteit biedt in termen van beschikbare geluiden, maar potentieel tegen hogere rekenkosten. Veel moderne synths combineren beide technieken om het beste van twee werelden te krijgen. |