| De materialen die in een geluidskaart worden gebruikt, variëren afhankelijk van de grootte, functies en prijs. Enkele veel voorkomende materialen zijn echter:
* Printplaat (PCB): Dit is de basis van de geluidskaart, meestal gemaakt van glasvezelversterkte epoxyhars (FR-4), een composietmateriaal. Dit biedt structurele ondersteuning en paden voor elektrische verbindingen.
* Geïntegreerde circuits (IC's): Dit zijn de "hersenen" van de geluidskaart, die de digitale signaalverwerking (DSP) uitvoeren. Ze zijn meestal gemaakt van silicium, samen met verschillende andere sporenmetalen in microscopische paden voor elektrische geleiding. De verpakking kan van plastic of keramiek zijn.
* Condensatoren en weerstanden: Deze passieve componenten worden gebruikt om de elektrische signalen vorm te geven en te controleren. Condensatoren kunnen verschillende diëlektrische materialen gebruiken (bijvoorbeeld keramiek, film), terwijl weerstanden resistieve materialen gebruiken (bijvoorbeeld koolstoffilm, metaalfilm).
* Connectoren: Deze omvatten invoer-/uitvoeraansluitingen (vaak verguld voor betere geleiding) en mogelijk connectoren voor interne verbindingen met het moederbord. Deze zijn meestal gemaakt van metaal (messing, verguld) en plastic.
* Afscherming: Veel geluidskaarten, vooral de duurdere, gebruiken metalen afschermingen (vaak aluminium of staal) om de gevoelige circuits te beschermen tegen elektromagnetische interferentie (EMI).
* Case (indien van toepassing): Externe geluidskaarten hebben een behuizing van plastic of metaal.
Kortom, een geluidskaart is een composiet van vele materialen die samenwerken, waarbij de PCB het belangrijkste structurele element is, en verschillende geleidende, resistieve en isolerende materialen die bijdragen aan de functionaliteit ervan. |