De primaire functie van een NIS (Network Information Service), ook bekend als YP (Yellow Pages), is het centraliseren en distribueren van systeemconfiguratiegegevens over een netwerk . Hierdoor kunnen beheerders algemene systeeminformatie vanaf één punt beheren, in plaats van elke clientmachine afzonderlijk te configureren.
Concreet biedt een NIS-server een gecentraliseerde opslagplaats voor informatie zoals:
* Wachtwoordbestanden (schaduwbestanden): Hoewel veiligheidsoverwegingen tegenwoordig vaak leiden tot het gebruik van alternatieve methoden, beheerde NIS historisch gezien wachtwoordbestanden.
* Hostbestanden (`/etc/hosts`): Wijst hostnamen toe aan IP-adressen.
* Netwerkconfiguratiebestanden: Dit kunnen netwerkinterfaces, routeringstabellen en andere netwerkgerelateerde instellingen zijn.
* Configuratiebestanden voor systeemservices: De configuratiebestanden van verschillende systeemdiensten kunnen centraal worden beheerd.
* Andere configuratiebestanden: Alle andere configuratiebestanden die consistent op meerdere clients moeten worden toegepast.
Clients vragen de NIS-server om deze informatie, waardoor handmatige configuratie op elke machine niet meer nodig is. Dit vereenvoudigt het beheer, vooral in grote netwerken. NIS wordt echter over het algemeen als minder veilig en minder flexibel beschouwd dan moderne alternatieven zoals LDAP (Lightweight Directory Access Protocol) en gecentraliseerde configuratiebeheersystemen zoals Puppet, Chef of Ansible, waardoor het tegenwoordig minder vaak voorkomt. |