Dit is waarom:

* Lage latentie: UDP is een verbindingsloos protocol, wat betekent dat er geen verbinding tot stand wordt gebracht voordat gegevens worden verzonden. Dit resulteert in een lagere latentie vergeleken met TCP, wat cruciaal is voor realtime toepassingen zoals videoconferenties en online gaming, waarbij vertragingen ongewenst zijn. Kleine vertragingen bij de verzending kunnen de gebruikerservaring in deze toepassingen aanzienlijk beïnvloeden.

* Geen congestiecontrole: TCP maakt gebruik van geavanceerde congestiecontrolemechanismen om netwerkoverbelasting te voorkomen. Hoewel ze gunstig zijn voor een betrouwbare gegevensoverdracht, kunnen deze mechanismen latentie en jitter (variaties in latentie) introduceren die schadelijk zijn voor het soepel afspelen van multimediastreams. UDP geeft prioriteit aan snelheid boven betrouwbaarheid.

* Minder overhead: UDP heeft een kleinere header dan TCP, wat leidt tot minder overhead en snellere transmissie. Dit is vooral belangrijk bij het verzenden van grote hoeveelheden gegevens, zoals video met hoge resolutie.

* Aanvaardbaar verlies: Bij multimediastreaming is enig pakketverlies vaak acceptabel. Het menselijk oog en oor kunnen vaak kleine onvolkomenheden in de stroom compenseren. De nadruk die TCP legt op betrouwbare bezorging is overdreven en contraproductief in situaties waarin een klein percentage pakketverlies acceptabel is in ruil voor een lagere latentie. Mechanismen zoals forward error correction (FEC) kunnen de impact van pakketverlies verder verzachten.

Hoewel UDP in deze aspecten uitblinkt, is het belangrijk op te merken dat sommige multimediatoepassingen TCP kunnen gebruiken voor bepaalde componenten of in situaties waarin betrouwbaarheid van het grootste belang is. Een streamingdienst kan bijvoorbeeld TCP gebruiken voor besturingsinformatie (bijvoorbeeld metagegevens) terwijl UDP wordt gebruikt voor de daadwerkelijke mediagegevens. Voor het grootste deel van de mediastream zelf heeft UDP echter de voorkeur vanwege de snelheid en lage latentie.