Wetenschap en techniek:

* Klimaatmodellering: Weerpatronen simuleren, klimaatverandering voorspellen en atmosferische processen begrijpen.

* Genomica en bio-informatica: Het analyseren van grote genomische datasets om ziekten te begrijpen, nieuwe medicijnen te ontwikkelen en medicijnen te personaliseren.

* Materiaalkunde: Ontwerpen en testen van nieuwe materialen met specifieke eigenschappen, zoals sterkte, geleidbaarheid of flexibiliteit.

* Astrofysica en kosmologie: Het simuleren van de evolutie van het universum, het analyseren van astronomische gegevens en het bestuderen van zwarte gaten.

* Kernfysica: Het simuleren van kernreacties en het ontwerpen van fusiereactoren.

* Vloeiende dynamiek: Modelleren van complexe vloeistofstromen, zoals die in vliegtuigontwerp, weersvoorspellingen en oceaanstromingen.

* Hoge-energiefysica: Analyseren van gegevens van deeltjesversnellers om de fundamentele krachten van de natuur te begrijpen.

Industrie en bedrijfsleven:

* Financiële modellering: Het voorspellen van markttrends, het beheren van risico's en het ontwikkelen van handelsstrategieën.

* Olie- en gasexploratie: Analyse van seismische gegevens om olie- en gasreserves te lokaliseren.

* Auto-ontwerp: Crashtests simuleren en voertuigprestaties optimaliseren.

* Lucht- en ruimtevaarttechniek: Ontwerpen en testen van vliegtuigen, ruimtevaartuigen en raketten.

* Ontdekking van medicijnen: Het simuleren van moleculaire interacties om potentiële kandidaat-geneesmiddelen te identificeren.

* Kunstmatige intelligentie en machinaal leren: Grote AI-modellen trainen en complexe simulaties uitvoeren.

Andere toepassingen:

* Cryptografie: Versleutelingscodes breken en nieuwe versleutelingsalgoritmen ontwikkelen.

* Weervoorspellingen: Het maken van zeer nauwkeurige weersvoorspellingen.

* Nationale veiligheid: Analyseren van inlichtingengegevens en simuleren van militaire scenario's.

Het is belangrijk op te merken dat de grens tussen ‘supercomputer’ en ‘high-performance computing’ (HPC) clusters vaak vaag is. Veel van de hierboven genoemde toepassingen maken mogelijk gebruik van grote HPC-clusters in plaats van afzonderlijke, speciale supercomputers. De sleutel is de behoefte aan extreme rekenkracht om problemen aan te pakken die met gewone computers hardnekkig zouden zijn.