De maximale lengte van een netwerk is niet op een eenvoudige, proportionele manier direct *afhankelijk* van de framegrootte. De relatie is complexer en hangt af van verschillende factoren, voornamelijk de voortplantingsvertraging en de foutdetectie-/correctiemechanismen van het netwerk. Hier is een overzicht:
* Propagatievertraging: Dit is de tijd die een signaal nodig heeft om van het ene uiteinde van het netwerk naar het andere te reizen. Langere netwerken hebben langere voortplantingsvertragingen. Een grotere framegrootte betekent dat er meer gegevens moeten worden verzonden, waardoor de tijd die nodig is om het hele frame te verzenden, toeneemt. Deze vertraging heeft gevolgen voor de algehele efficiëntie en stabiliteit van het netwerk. Als de voortplantingsvertraging te groot wordt in vergelijking met de transmissietijd, kan dit tot botsingen leiden (in oudere, op CSMA/CD gebaseerde netwerken) of de latentie aanzienlijk verhogen.
* Collision Domain (voor CSMA/CD-netwerken): Oudere Ethernet-netwerken gebruikten Carrier Sense Multiple Access met Collision Detection (CSMA/CD). In deze netwerken was de maximale lengte beperkt omdat er een botsing moest worden gedetecteerd voordat het hele frame werd verzonden. Langere netwerken zorgden ervoor dat een botsing langer duurde om zich terug te verspreiden naar de afzender, waardoor een minimale framegrootte nodig was om detectie te garanderen. Grotere framegroottes, binnen het acceptabele bereik, *kunnen* de maximale lengte in CSMA/CD-netwerken enigszins vergroten, omdat de langere transmissietijd meer tijd geeft voor botsingsdetectie. De relatie is echter niet lineair.
* Foutdetectie/correctie: Grotere frames vergroten de kans op fouten tijdens de verzending. Voor langere netwerken zijn vaak robuustere foutdetectie- en correctiemechanismen (zoals voorwaartse foutcorrectie) nodig. Deze mechanismen voegen overhead toe, waardoor mogelijk de effectieve datasnelheid wordt verlaagd en de maximale lengte die praktisch haalbaar is verder wordt beïnvloed.
* Signaalverzwakking: De signaalsterkte wordt zwakker naarmate de afstand groter wordt. Deze verzwakking beperkt de maximale lengte van een netwerksegment, ongeacht de framegrootte. Repeaters of andere netwerkapparaten zijn nodig om het netwerk uit te breiden voorbij de limiet die wordt opgelegd door signaalverzwakking.
* Netwerktechnologie: Verschillende netwerktechnologieën hebben verschillende beperkingen op de maximale segmentlengte. Deze limieten worden niet direct bepaald door de framegrootte, maar door factoren zoals signaalkarakteristieken en het ontwerp van de technologie. Ethernet heeft bijvoorbeeld maximale segmentlengtes die worden bepaald door het fysieke medium en de standaard (bijvoorbeeld 100 meter voor 10BASE-T).
Samenvattend:hoewel grotere framegroottes de transmissietijd vergroten en in *sommige specifieke scenario's* (zoals het oude CSMA/CD Ethernet) de maximaal haalbare lengte enigszins kunnen beïnvloeden voordat botsingen problematisch worden, is de relatie indirect en wordt deze overschaduwd door factoren als voortplantingsvertraging, signaalverzwakking, foutdetectie/correctie en de specifieke netwerktechnologie die wordt gebruikt. De maximale lengte wordt fundamenteel bepaald door de fysieke beperkingen van het transmissiemedium en het ontwerp van het netwerk. |