* Detecteert alleen fouten van één bit: Zelfs pariteit kan slechts een *oneven* aantal bitfouten betrouwbaar detecteren. Als een enkele bit omdraait, verandert de pariteit, wat wijst op een fout. Als echter *twee* bits worden omgedraaid, blijft de pariteit hetzelfde, waardoor de fout wordt gemaskeerd. Dit maakt het onbetrouwbaar voor omgevingen met hogere foutpercentages.

* Identificeert de locatie van de fout niet: Zelfs pariteit vertelt u alleen *dat* er een fout is opgetreden; het vertelt u niet *waar* de fout is opgetreden. Dit maakt correctie onmogelijk zonder aanvullende mechanismen.

* Gevoelig voor burst-fouten: Een burst-fout is een aaneengesloten reeks bits die door een fout wordt beïnvloed. Als een even aantal bits binnen een burst wordt omgedraaid, zal de even pariteit de fout missen.

* Verhoogde overhead met grotere gegevens: Hoewel pariteit slechts één bit per byte of woord toevoegt, wordt deze overhead proportioneel groter bij kleinere data-eenheden. Dit betekent dat voor kleine berichten de overhead relatief groter is.

* Geen mogelijkheid tot foutcorrectie: Zelfs pariteit is uitsluitend bedoeld voor *detectie*. Het biedt geen mechanisme voor het corrigeren van fouten. Als er een fout wordt gedetecteerd, moet de volledige data-eenheid opnieuw worden verzonden.

Samenvattend is zelfs pariteit een rudimentair foutdetectieschema dat alleen geschikt is voor toepassingen met zeer lage foutenpercentages en waarbij de eenvoud van de implementatie zwaarder weegt dan de beperkingen van het lage foutdetectievermogen en het gebrek aan foutcorrectie. Meer geavanceerde technieken zoals checksums, CRC en Hamming-codes hebben de voorkeur in de meeste toepassingen in de echte wereld.