| Versterkte authenticatie, ook bekend als multi-factor authenticatie (MFA) of twee-factor authenticatie (2FA), is een beveiligingsproces waarbij gebruikers hun identiteit moeten verifiëren met behulp van twee of meer verschillende authenticatiefactoren. Dit maakt het aanzienlijk moeilijker voor ongeautoriseerde personen om toegang te krijgen tot accounts, zelfs als ze één authenticatiefactor (zoals een wachtwoord) verkrijgen.
De factoren die doorgaans worden gebruikt, zijn:
* Iets wat je weet: Dit is meestal een wachtwoord, pincode of wachtwoordzin.
* Iets wat je hebt: Dit kan een fysiek token zijn (zoals een beveiligingssleutel), een mobiele telefoon die een code ontvangt via sms of een authenticatie-app, of een smartcard.
* Iets wat je bent: Het gaat dan om biometrische factoren zoals vingerafdrukscans, gezichtsherkenning of irisscans.
Versterkte authenticatie werkt doordat ten minste twee van deze factoren moeten worden geverifieerd voordat toegang wordt verleend. Een gebruiker moet bijvoorbeeld mogelijk zijn wachtwoord invoeren (iets dat hij weet) en vervolgens een code invoeren die hij op zijn telefoon heeft ontvangen (iets dat hij heeft). Deze combinatie maakt het voor aanvallers veel moeilijker om toegang te krijgen, zelfs als ze op de een of andere manier het wachtwoord hebben verkregen.
De voordelen van versterkte authenticatie zijn onder meer:
* Verbeterde beveiliging: Vermindert aanzienlijk het risico op ongeautoriseerde toegang.
* Verbeterde accountbeveiliging: Beschermt tegen phishing-aanvallen, brute force-aanvallen en gestolen inloggegevens.
* Naleving van regelgeving: Veel bedrijfstakken zijn verplicht om MFB te implementeren om veiligheids- en nalevingsredenen (bijvoorbeeld HIPAA, PCI DSS).
Hoewel niet onfeilbaar, biedt versterkte authenticatie een substantiële beveiligingslaag en wordt het ten zeerste aanbevolen voor het beschermen van gevoelige gegevens en accounts. |
