Berichtauthenticatie waarborgt de integriteit en authenticiteit van berichten die tussen partijen worden uitgewisseld en speelt een cruciale rol bij veilige communicatie. Het voorkomt dat berichten worden gewijzigd of dat er tijdens de verzending mee wordt geknoeid, waardoor de betrouwbaarheid en betrouwbaarheid ervan wordt gewaarborgd. Er zijn verschillende benaderingen voor berichtauthenticatie, elk met zijn eigen sterke en zwakke punten. Hier zijn enkele veelvoorkomende mechanismen voor berichtauthenticatie:
1. Berichtoverzicht (MD):
MD's zijn wiskundige functies die een invoerbericht van willekeurige lengte gebruiken en een uitvoer met een vaste grootte produceren, een berichtsamenvatting of cryptografische hash. MD's, zoals MD5, SHA-1 en SHA-2, worden veel gebruikt voor berichtauthenticatie. Als een bericht ook maar een klein beetje wordt gewijzigd, zal dit resulteren in een andere berichtsamenvatting, waardoor het gemakkelijk wordt om geknoei te detecteren. Artsen alleen bieden echter geen onweerlegbaarheid (bewijs van wie het bericht heeft verzonden).
2. Berichtauthenticatiecode (MAC):
Een MAC is een cryptografische controlesom die wordt berekend over een bericht met behulp van een geheime sleutel die wordt gedeeld tussen de afzender en de ontvanger. De MAC wordt aan het bericht toegevoegd en stelt de ontvanger in staat de authenticiteit en integriteit van het bericht te verifiëren met dezelfde geheime sleutel. Voorbeelden van MAC-algoritmen zijn onder meer HMAC (Hash-based Message Authentication Code), CMAC (Cipher-based MAC) en CBC-MAC (Cipher Block Chaining Message Authentication Code). MAC's bieden zowel gegevensintegriteit als authenticatie van de gegevensoorsprong, maar vereisen veilig beheer en distributie van de gedeelde geheime sleutel.
3. Digitale handtekeningen:
Digitale handtekeningen zijn een robuustere vorm van berichtauthenticatie die onweerlegbaarheid, integriteit en authenticiteit biedt. Ze zijn gebaseerd op cryptografie met publieke sleutels, waarbij een paar wiskundig gerelateerde sleutels wordt gebruikt:een privésleutel en een publieke sleutel. De afzender gebruikt zijn privésleutel om een digitale handtekening voor het bericht te maken, en de ontvanger gebruikt de openbare sleutel van de afzender om de handtekening te verifiëren. Digitale handtekeningen worden veel gebruikt voor beveiligde e-mail (S/MIME), beveiligde documenten en digitale certificaten.
4. Symmetrische sleutelcodering (SKE):
Hoewel SKE zelf geen expliciete berichtauthenticatie biedt, kan het worden gebruikt om authenticatie te bereiken via technieken zoals controle van de cijfertekstintegriteit. Door het bericht te versleutelen met een geheime sleutel en de integriteit van de cijfertekst te verifiëren, is het mogelijk om geknoei met berichten te detecteren. SKE biedt echter geen onweerlegbaarheid zonder het gebruik van aanvullende mechanismen.
5. Transportlaagbeveiliging (TLS):
TLS is een veelgebruikt protocol dat uitgebreide beveiliging biedt voor communicatie via internet. TLS combineert symmetrische en asymmetrische encryptie, berichtauthenticatie en sleuteluitwisseling om veilige communicatie tussen clients en servers te garanderen. TLS beveiligt protocollen zoals HTTPS (HTTP Secure), SMTPS (SMTP Secure) en andere.
De keuze voor de aanpak voor berichtauthenticatie hangt af van de specifieke vereisten van de applicatie, waarbij rekening wordt gehouden met factoren als beveiligingsniveau, prestaties, computerbronnen en implementatiegemak. Het combineren van meerdere authenticatiemechanismen kan de algehele beveiliging van communicatiesystemen verder verbeteren. |