1. E-mailbijlagen: Dit is een klassieke en nog steeds zeer effectieve methode. Geïnfecteerde bijlagen, vaak vermomd als onschadelijke documenten of uitvoerbare bestanden, kunnen het virus activeren wanneer ze worden geopend. Dit omvat kwaadaardige macro's in Microsoft Office-documenten (.doc, .xls, .ppt) en uitvoerbare bestanden (.exe, .scr, enz.).

2. Geïnfecteerde downloads: Het downloaden van bestanden van onbetrouwbare bronnen, zoals illegale softwarewebsites, netwerken voor het delen van bestanden (zonder de juiste verificatie) of verdachte links, kan gemakkelijk virussen installeren. Schadelijke software kan verborgen zijn in ogenschijnlijk legitieme downloads.

3. Verwisselbare media (USB-drives, externe harde schijven): Het aansluiten van een geïnfecteerde USB-stick of externe harde schijf op een computer kan het virus automatisch verspreiden, zelfs zonder bestanden te openen. Auto-run-functies (vaak standaard uitgeschakeld in moderne besturingssystemen, maar nog steeds mogelijk in te schakelen) kunnen automatisch kwaadaardige code uitvoeren.

4. Geïnfecteerde websites: Het bezoeken van gecompromitteerde websites kan op verschillende manieren tot infectie leiden:

* Drive-by-downloads: Schadelijke code wordt automatisch gedownload en geïnstalleerd zonder uitdrukkelijke toestemming van de gebruiker. Dit gebeurt vaak door kwetsbaarheden in webbrowsers of plug-ins.

* Kwetsbaarheden misbruiken: Websites kunnen exploits bevatten die zich richten op kwetsbaarheden in het besturingssysteem of de software die op de computer van de gebruiker is geïnstalleerd.

* Malvertising: Schadelijke advertenties op legitieme websites kunnen ook virussen afgeven.

5. Softwarekwetsbaarheden: Verouderde software bevat vaak beveiligingsfouten waar virussen misbruik van kunnen maken. Hackers richten zich vaak op bekende kwetsbaarheden om toegang te krijgen en malware te installeren. Het up-to-date houden van software is van cruciaal belang om dit risico te beperken.

6. Sociale engineering: Hierbij worden gebruikers gemanipuleerd om acties uit te voeren die het virus verspreiden. Technieken zijn onder meer phishing-e-mails (die gebruikers ertoe verleiden gevoelige informatie vrij te geven of op kwaadaardige links te klikken), valse software-updates en andere misleidende tactieken.

7. Netwerkkwetsbaarheden: Virussen kunnen zich via netwerken verspreiden, vooral in minder veilige omgevingen zoals oudere of slecht geconfigureerde netwerken. Dit kan gebeuren via gedeelde bestanden, netwerkstations of kwetsbaarheden in netwerkdiensten.

8. Peer-to-peer (P2P)-netwerken: Het delen van bestanden op onbeveiligde P2P-netwerken brengt een hoog risico met zich mee dat geïnfecteerde bestanden worden gedownload. Een goede verificatie en voorzichtigheid zijn essentieel bij het gebruik van dergelijke netwerken.

Het is belangrijk op te merken dat moderne virussen vaak meerdere verspreidingsmethoden tegelijkertijd gebruiken om hun bereik en impact te maximaliseren. Preventie is gebaseerd op een meerlaagse aanpak, waaronder het gebruik van antivirussoftware, het regelmatig updaten van software, voorzichtig zijn met downloads en e-mailbijlagen, en het oefenen van veilige internetgewoonten.