| In Unix-achtige besturingssystemen (zoals Linux en macOS) is een inode (indexknooppunt) een gegevensstructuur waarin metagegevens over een bestand of map worden opgeslagen, in plaats van de feitelijke gegevens van het bestand. Zie het als een paspoort of identiteitskaart van een dossier. Het bevat niet de inhoud van het bestand zelf, maar cruciale informatie erover.
Dit is wat een inode doorgaans bevat:
* Bestandstype: Is het een normaal bestand, map, symbolische link, socket, enz.?
* Rechten: Wie kan het bestand lezen, schrijven en uitvoeren (eigenaar, groep, anderen)?
* Eigendom: Welke gebruiker en groep is eigenaar van het bestand?
* Bestandsgrootte: Het aantal bytes in het bestand.
* Tijdstempels: Aanmaaktijd, laatste wijzigingstijd en laatste toegangstijd.
* Verwijzingen naar datablokken: Dit is cruciaal; het is een lijst met verwijzingen naar de schijfblokken waar de gegevens van het daadwerkelijke bestand zich bevinden. Voor kleine bestanden kunnen deze verwijzingen rechtstreeks in de inode staan. Voor grotere bestanden kan de inode verwijzen naar andere datastructuren die vervolgens naar de datablokken verwijzen (indirecte blokken).
* Apparaat-ID (voor apparaten): als de inode verwijst naar een apparaatbestand (zoals `/dev/sda1`), geeft dit het apparaat aan waarop het bestand betrekking heeft.
Belangrijkste dingen die u moet weten over inodes:
* Elk bestand en map heeft één inode: Zelfs een lege map heeft een inode.
* Inodes zijn genummerd: Elke inode heeft een uniek nummer op een bestandssysteem. Dit nummer wordt vaak intern door het besturingssysteem gebruikt. Je kunt het inodenummer zien met het commando `ls -i`.
* Inodes worden afzonderlijk van bestandsgegevens opgeslagen: Ze bevinden zich in een speciaal gebied op het bestandssysteem, de inodetabel. Deze scheiding verbetert de efficiëntie; het systeem heeft snel toegang tot metadata zonder het hele bestand te hoeven lezen.
* Inodes zijn een cruciaal onderdeel van de efficiëntie van het bestandssysteem: Met het inodesysteem kan het bestandssysteem bestanden snel lokaliseren en beheren. Ze vormen de essentiële link tussen de naam van een bestand en de gegevens op schijf.
* Het verwijderen van een bestand verwijdert alleen de link naar de inode: De inode zelf wordt niet onmiddellijk verwijderd. De ruimte die het in beslag nam, wordt pas teruggewonnen zodra er geen andere bestanden meer naar linken (dit is de reden waarom je soms verwijderde bestanden kunt herstellen).
Kortom, inodes zijn de beheerders van bestanden achter de schermen. Ze bevatten de essentiële informatie die nodig is om de gegevens van een bestand te lokaliseren, te beheren en er toegang toe te krijgen, waardoor het besturingssysteem het bestandssysteem efficiënt kan beheren. Hoewel je niet vaak rechtstreeks met inodes communiceert, helpt het begrijpen van hun rol om te verduidelijken hoe Unix-achtige systemen werken. |