Dit is waarom:

* hiërarchische structuur: Het UNIX -bestandssysteem is georganiseerd in een hiërarchische boomstructuur. De hoofdmap, aangeduid met een voorwaartse schuine streep (`/`), is de top van deze boom.

* absolute paden: Alle andere mappen en bestanden bevinden zich onder de hoofdmap. Absolute paden, die beginnen met `/`, worden gebruikt om bestanden en mappen uniek binnen het bestandssysteem te identificeren.

* Consistentie: Het hebben van meerdere rootmappen zou deze hiërarchische structuur breken en dubbelzinnigheid creëren. Het zou het moeilijk maken om bestanden en mappen consistent te vinden.

Er zijn echter enkele nuances om te overwegen:

* Monteerpunten: U kunt andere bestandssystemen op het bestaande bestandssysteem op specifieke punten monteren. Hiermee kunt u toegang krijgen tot bestanden van andere bestandssystemen alsof ze deel uitmaken van het hoofdbestandssysteem. Deze mount -punten hebben hun eigen hoofdmap, maar het wordt nog steeds beschouwd als een submap van de hoofdrootmap.

* virtuele bestandssystemen: Sommige UNIX -systemen, zoals Solaris, ondersteunen het concept van "zones", die in wezen afzonderlijke voorbeelden zijn van het besturingssysteem die dezelfde fysieke hardware delen. Elke zone heeft zijn eigen hoofdmap, maar het is nog steeds een apart bestandssysteem en heeft geen invloed op de algehele hiërarchische structuur.

Conclusie: Hoewel er mountpunten en virtuele bestandssystemen kunnen zijn met hun eigen hoofdmappen, is er altijd slechts één primaire hoofdmap Dat dient als basis voor de gehele Unix -bestandssysteemhiërarchie.