| Defragmentatie is minder een probleem voor moderne computers die gebruik maken van solid-state drives (SSD's) en relevanter voor oudere systemen met traditionele harde schijven (HDD's).
* HDD's (harde schijven): Deze slaan gegevens op op draaiende schotels. Na verloop van tijd raken bestanden gefragmenteerd, wat betekent dat ze verspreid zijn over verschillende delen van de schijf. Dit dwingt de lees-/schrijfkoppen om meer te bewegen om toegang te krijgen tot een enkel bestand, waardoor de toegangstijden worden vertraagd en de computer traag lijkt. Defragmentatie op HDD's kan in dit geval de prestaties verbeteren.
* SSD's (Solid State Drives): SSD's gebruiken flashgeheugen en hebben niet dezelfde fragmentatieproblemen als HDD's. Het lees-/schrijfproces is veel sneller en uniformer. Het defragmenteren van een SSD is niet alleen onnodig, maar kan de levensduur zelfs verkorten door het aantal schrijfcycli te vergroten.
In het kort:
* Als uw computer een HDD gebruikt: Het niet defragmenteren *kan* uiteindelijk leiden tot prestatievertragingen. Veel moderne besturingssystemen bevatten echter automatische defragmentatieschema's, waardoor handmatige tussenkomst vaak niet nodig is.
* Als uw computer een SSD gebruikt: Je moet *niet* defragmenteren. Het verbetert de prestaties niet en kan uw schijf beschadigen.
Als uw computer traag is, zijn er nog veel andere mogelijke oorzaken die u eerst moet onderzoeken, zoals malware, weinig RAM-geheugen, een defecte harde schijf of simpelweg te veel programma's tegelijk, voordat u defragmentatie overweegt. |
