In de informatica alle gegevens verwerkt door de computer is onderverdeeld in binaire . Binair is een basis twee nummer -systeem dat gebruik maakt van slechts twee cijfers om een ​​aantal of gegevens vertegenwoordigen . Het bit , kort voor binaire cijfers , is de basisvorm van gegevens in de computer en wordt gebruikt om een van de twee staten, zoals een een of nul vertegenwoordigen , aan of uit waar of onwaar . Elke vorm van gegevens die een computer handvatten en processen kunnen worden onderverdeeld in individuele bits .
Byte

Een byte wordt gebruikt om groep acht individuele bits samen in een enkele gegevenseenheid . Vrijwel alle instructies en geheugenadressering dat een computer verwerkt wordt afgehandeld op de byte- niveau in plaats van de behandeling van individuele bits. In de moderne informatica , een byte is altijd acht bits breed en kan in totaal 256 verschillende staten bevatten . Bijvoorbeeld als een byte wordt gebruikt om een ​​unsigned integer , een getal dat duidelijk geen indicatie van positieve of negatieve waarde heeft , dan is de maximale waarde 255 , de computer begint altijd tellen van nul .
< br >
woord

een woord in de informatica is een verzameling van stukjes gegroepeerd . Het verschil is het totale aantal bits per woord afhankelijk van de specifieke architectuur van de huidige machine , in tegenstelling tot een byte die is ingesteld op acht bits. Wat bepaalt de grootte van het woord is de maximale hoeveelheid gegevens een processor kan lezen of schrijven naar het geheugen , of proces als een instructie , in een bewerking . De twee meest voorkomende processor architecturen gebruikt in de moderne computers , 32 - bit en 64 - bit , hebben elk een woord van 32 bits en 64 bits respectievelijk . Als gegevens worden ingevoerd in een processor zal het bijna altijd ofwel een nog deel of een veelvoud van het woord omvang .
Aanpakken

Het grote verschil tussen de bytes en woorden komt uit hoe ze worden gebruikt om geheugen toewijzen . In woord geheugenadressering , het kleinste deel van het geheugen dat direct toegankelijk is het woord . Hierdoor kan de processor een kleiner aantal bits gebruikt om te verwijzen naar een gedeelte van het geheugen . Het probleem met deze regeling is dat de processor geen toegang individuele bytes direct , zoals nodig om een ​​teken lezen van een zin . In byte adressering , het meest voor bij moderne computers kunnen individuele bytes rechtstreeks toegankelijk. Byte adressering laat nog geheugen moet worden aangeduid op het woordniveau , maar het adres is iets groter .