In 1854 , Britse wetenschapper John Tyndall ontdekte dat stromend water kan worden gebruikt om licht af te buigen . Lasers werden uitgevonden in de jaren 1960 en optische glasvezels in de jaren 1970 , waardoor het mogelijk om de eigenschappen Tyndall had om gegevens in de vorm van licht verzenden ontdekt . Het principe van totale interne reflectie , die Tyndall 's experiment vastgesteld , bepaalt onder welke omstandigheden en op welke manieren het licht zal buigen . Dit principe kan worden gebruikt om te bepalen hoe licht reist door het voeren van het door verschillende media , zoals glas .
Zenden Apparaat

De zender in een glasvezel- systeem is ofwel een LED of een laserdiode injectie . De te verzenden data wordt geconverteerd van een elektrisch signaal in een lichtstraal vervolgens toegezonden over de diode bij een golflengte van hetzij 850 nm , 1300 nm of 1550 nm . Beide soorten diodes zijn gemaakt van dezelfde stof : aluminium galliumarsenide . Echter , injectie laser diodes moeten worden beschermd tegen hoge temperaturen tijdens het gebruik , omdat temperatuurschommelingen kan de golflengte in dit type diode beïnvloeden . LED's hebben dit probleem hebben , maar ze hebben wel problemen met materiaal dispersie , die vertragingen in de gegevensoverdracht kunnen veroorzaken .
Fiber

Optische vezels
kan dragen veel meer informatie dan elektrische kabels in een kleinere ruimte . Een klein glasvezelkabel kan zenden zoveel gegevens als een koperen elektrische kabel honderden maal de dikte . Terwijl glasvezelkabels kan worden gemaakt van glas of plastic , glas wordt beschouwd als de superieure optie, omdat het kan meer informatie dragen met minder verlies van gegevens. Een glasvezelkabel wordt omgeven door een minder brekingsindex laag genaamd de bekleding . Dit zorgt ervoor dat het licht door de kabel als gevolg van het principe van totale interne reflectie , waarin staat dat het licht niet zal verhuizen van een meer - refractieve medium tot een voldoende minder - brekende media . Een beschermende mantel omgeeft de bekleding en vezel .
Detecteren Apparaat

Aan het andere uiteinde van de glasvezelkabel is een inrichting voor het detecteren van het licht en omzetten terug in een elektrisch signaal . De detector is ontworpen om elektronen af te geven bij aanrijding door een korte - golflengte uitbarsting van licht , dus als het licht door de glasvezelkabel de detector raakt , begint het een elektrisch signaal af te geven identiek aan het signaal dat voor het eerst werd gezet in het op de andere zijde . De twee soorten -inrichtingen zijn de positieve en negatieve intrinsieke lawinefotodiode . De eerste soort kan werken met zeer lage spanningen , terwijl de tweede daadwerkelijk kan versterken het binnenkomende elektrisch signaal .