| Een pariteitscontrolesysteem is een type foutdetectiemechanisme dat wordt gebruikt bij digitale communicatie en opslag om fouten te detecteren die optreden tijdens de gegevensoverdracht of -opslag. Het gaat om het toevoegen van een extra bit, bekend als de pariteitsbit, aan een groep bits (een codewoord genoemd) om ervoor te zorgen dat het totale aantal enen in het codewoord altijd oneven (oneven pariteit) of altijd even (even pariteit) is.
Zo werkt pariteitscontrole:
Gelijkmatige pariteit :
- Als het aantal enen in de databits (exclusief de pariteitsbit) even is, wordt de pariteitsbit op 0 gezet om het totale aantal enen in het codewoord even te maken.
- Als het aantal enen in de databits oneven is, wordt de pariteitsbit op 1 gezet om het totale aantal enen even te maken.
Oneven pariteit :
- Als het aantal enen in de databits (exclusief de pariteitsbit) oneven is, wordt de pariteitsbit op 0 gezet om het totale aantal enen in het codewoord oneven te maken.
- Als het aantal 1-en in de databits even is, wordt de pariteitsbit ingesteld op 1 om het totale aantal 1-en oneven te maken.
Wanneer een codewoord wordt ontvangen of gelezen, wordt de pariteitsbit gecontroleerd om te verifiëren of het aantal enen in het codewoord overeenkomt met de verwachte waarde (even of oneven). Als er een mismatch optreedt, geeft dit aan dat er een fout is opgetreden tijdens de verzending of opslag.
Pariteitscontrole wordt veel gebruikt in verschillende digitale systemen, waaronder geheugenmodules, netwerkcommunicatieprotocollen en gegevensopslagapparaten. Het biedt een eenvoudige en efficiënte manier om fouten van één bit te detecteren, waardoor het waardevol is bij het waarborgen van de gegevensintegriteit. Het is echter belangrijk op te merken dat pariteitscontrole niet alle soorten fouten kan detecteren, zoals multi-bitfouten of uitbarstingen van fouten. Voor een robuustere foutdetectie en -correctie worden vaak geavanceerdere technieken zoals cyclische redundantiecontroles (CRC) of voorwaartse foutcorrectie (FEC) gebruikt. |
