Hier volgt een overzicht van de belangrijkste kenmerken:

* Gedecentraliseerde architectuur: Dit is het kernprincipe. Er bestaat geen enkel faalpunt; het netwerk blijft functioneel, zelfs als sommige peers de verbinding verbreken.

* Direct delen: Gebruikers maken rechtstreeks verbinding met elkaar om gegevens uit te wisselen, waardoor de afhankelijkheid van een centrale server wordt verminderd en vaak de snelheid toeneemt (afhankelijk van de netwerkomstandigheden en het aantal deelnemende peers).

* Schaalbaarheid: De capaciteit van het netwerk neemt toe naarmate meer peers zich aansluiten, waardoor het potentieel zeer groot en robuust wordt.

* Potentiële beveiligingsrisico's: Vanwege het gedecentraliseerde karakter is de beveiliging sterk afhankelijk van individuele gebruikers en de beveiligingsfuncties van de software. Kwaadwillende gebruikers kunnen een bedreiging vormen.

Voorbeelden van P2P-toepassingen zijn onder meer:

* Programma's voor het delen van bestanden: Hiermee kunnen gebruikers bestanden rechtstreeks van elkaars computers downloaden en uploaden (bijvoorbeeld vroege versies van Napster, eMule, BitTorrent).

* Instant messaging-applicaties: Sommige berichtenapps gebruiken P2P voor directe communicatie tussen gebruikers (hoewel veel apps ook een serverinfrastructuur gebruiken voor verschillende functies).

* Gedistribueerde computerplatforms: Deze benutten de collectieve verwerkingskracht van veel computers om complexe problemen op te lossen (bijvoorbeeld SETI@home).

* Cryptovaluta's: Sommige cryptocurrencies, zoals Bitcoin, vertrouwen op een P2P-netwerk om transacties te valideren en de blockchain te onderhouden.

Het is belangrijk op te merken dat veel moderne applicaties een hybride aanpak gebruiken, waarbij elementen van P2P en client-server-architecturen worden gecombineerd om de voordelen van beide te benutten.