Rechtbankverslaggevers zouden doorgaans geen spreadsheets gebruiken voor hun kerntaak, het transcriberen van procedures. Hun belangrijkste hulpmiddelen zijn gespecialiseerde stenotypemachines en transcriptiesoftware.
Een rechtbankverslaggever *kan* echter een spreadsheet gebruiken voor taken die verband houden met zijn werk, zoals:
* Facturering: Het bijhouden van factureerbare uren, onkosten en klantfacturen. Spreadsheets zijn uitstekend geschikt voor het organiseren van deze financiële gegevens.
* Planning: Beheer van hun agenda, afspraken met klanten en zittingsdata.
* Taak bijhouden: Het bijhouden van lopende transcriptietaken, deadlines en hun voortgang.
* Gegevensanalyse van transcripties: Hoewel minder gebruikelijk, kan een verslaggever een spreadsheet gebruiken om een groot aantal transcripties te analyseren om trends in terminologie, sprekersfrequentie of andere patronen te identificeren. Hiervoor zouden gegevens uit hun transcriptiesoftware moeten worden geëxporteerd.
* Voorraad: Beheren van benodigdheden zoals papier, linten of apparatuur.
Kortom, een spreadsheet zou worden gebruikt voor de *bedrijfsbeheer*-aspecten van het werk van een rechtbankverslaggever, en niet voor het eigenlijke transcriptieproces zelf. |