Een gecomputeriseerd medisch kantoor met naast computers ook een typemachine of tekstverwerker is hoogst ongebruikelijk in de moderne tijd, maar er kunnen een paar niche-redenen zijn:
* Back-up/redundantie: In het geval van een computersysteemstoring (stroomstoring, softwarecrash, hardwarestoring) kan een typemachine of tekstverwerker een back-upmiddel bieden om essentiële documenten zoals recepten of patiëntaantekeningen te maken en af te drukken. Dit is nu minder waarschijnlijk met cloudopslag en robuuste back-upsystemen, maar het zou kunnen bestaan in zeer kleine klinieken met beperkte middelen.
* Specifieke software-incompatibiliteit: Zeer zelden kan er sprake zijn van een extreem oud stukje medische software of een gespecialiseerd apparaat dat alleen communiceert met een typemachine of een specifiek tekstverwerkermodel. Dit is uiterst ongewoon.
* Juridische vereisten (uiterst onwaarschijnlijk): In sommige buitengewoon juridische situaties kan een origineel papieren document dat is gemaakt met behulp van een typemachine of tekstverwerker wettelijk verplicht zijn voor archiveringsdoeleinden, hoewel dit hoogst onwaarschijnlijk is en ruimschoots zou worden gecompenseerd door moderne digitale bewaarmethoden.
* Training/opleiding: Een medisch kantoor kan oudere apparatuur bewaren voor trainingsdoeleinden – om studenten of stagiaires te laten zien welke technologie in het verleden werd gebruikt, maar het is onwaarschijnlijk dat dit actief gebruik is.
* Eenvoudige taken: Voor het genereren van zeer eenvoudige formulieren of labels kan een typemachine sneller zijn dan het opstarten van een computer. Dit is echter niet kosteneffectief in vergelijking met speciale software voor etikettering of formuliergeneratie.
Kortom, de aanwezigheid van een typemachine of een tekstverwerker in een *gecomputeriseerde* medische praktijk is tegenwoordig vrijwel zeker een anomalie, een overblijfsel of een specifieke, hoogst ongebruikelijke omstandigheid. Het is geen gebruikelijke of praktische praktijk. |