1. Handmatige berekeningen: Mensen voerden wiskundige bewerkingen uit, zoals optellen, aftrekken, vermenigvuldigen en delen, met behulp van potloden, rekenmachines of mechanische rekenmachines.

2. Papieren spreadsheets: Berekeningen werden op papier in rijen en kolommen georganiseerd, waardoor een rudimentair spreadsheetachtig formaat ontstond. Deze papieren spreadsheets werden gebruikt om gegevens vast te leggen en te ordenen, berekeningen uit te voeren en rapporten te genereren.

3. Mainframecomputers: In grotere organisaties werden mainframecomputers met gespecialiseerde programmeertalen gebruikt om complexe berekeningen uit te voeren. Deze systemen waren echter over het algemeen alleen toegankelijk voor een selecte groep getrainde individuen.

4. Statistische software: Vóór Excel bestond er gespecialiseerde software voor statistische analyse en gegevensmanipulatie. Deze programma's, vaak gebaseerd op de opdrachtregel, vereisten programmeerkennis en werden gebruikt door onderzoekers, analisten en statistici.

5. Grafische hulpmiddelen: Programma's voor het maken van grafieken en diagrammen waren al beschikbaar vóór Excel, maar ze waren vaak complex in het gebruik en vereisten kennis van programmeren of gespecialiseerde syntaxis.

6. Spreadsheet-invoegtoepassingen: Vóór Excel boden sommige tekstverwerkings- en databasetoepassingen rudimentaire spreadsheetmogelijkheden als invoegtoepassingen of modules. Deze invoegtoepassingen boden beperkte functies in vergelijking met latere spreadsheets zoals Excel.

Het is vermeldenswaard dat de introductie van Excel in 1985 een revolutie teweegbracht in de manier waarop data-analyse en berekeningen werden uitgevoerd, en een alomtegenwoordig hulpmiddel werd voor een breed scala aan professionals in verschillende sectoren. Excel combineerde het gebruiksgemak van papieren spreadsheets met geavanceerde reken- en grafische mogelijkheden, waardoor het toegankelijk werd voor een breder publiek.