- Op het hoofd gemonteerd display (HMD) :Dit is het apparaat dat de gebruiker op zijn hoofd draagt ​​en dat een meeslepende visuele ervaring biedt. HMD's gebruiken doorgaans twee schermen met hoge resolutie, één voor elk oog, en ze kunnen ook een ingebouwde koptelefoon of luidspreker bevatten.

- Positionele tracking :Dit systeem volgt de positie en oriëntatie van de HMD en de handen van de gebruiker in de virtuele omgeving. Dit is essentieel voor het creëren van een realistische en meeslepende ervaring, omdat de gebruiker zich hierdoor kan verplaatsen en interactie kan hebben met de virtuele wereld.

- Bewegingscontrollers :met deze apparaten kan de gebruiker communiceren met de virtuele omgeving. Ze kunnen worden gebruikt om objecten aan te wijzen, vast te pakken en te manipuleren, maar ook om de beweging en het gezichtspunt van de gebruiker te controleren.

- Haptische feedback :Deze technologie biedt de gebruiker een gevoel van aanraking in de virtuele omgeving. Haptische feedback kan worden gebruikt om het gevoel van objecten te simuleren, zoals de textuur van een oppervlak of het gewicht van een object.

- Software :De software waarop het virtual reality-systeem draait, is verantwoordelijk voor het genereren van de virtuele omgeving, het volgen van de positie en oriëntatie van de gebruiker en het verwerken van de invoer van de HMD, positionele tracking en bewegingscontrollers.

Naast deze kerncomponenten kunnen virtual reality-systemen ook een aantal andere functies bevatten, zoals:

- Oogtracking :deze technologie volgt de oogbewegingen van de gebruiker, wat kan worden gebruikt om het realisme van de virtuele ervaring te verbeteren door de weergave van de virtuele wereld aan te passen op basis van waar de gebruiker kijkt.

- Gezichtstracking :Deze technologie volgt de gezichtsuitdrukkingen van de gebruiker, die kunnen worden gebruikt om realistischere avatars te creëren en om de gebruiker in staat te stellen zichzelf uit te drukken in de virtuele omgeving.

- Lichaamstracking :Deze technologie volgt de lichaamsbewegingen van de gebruiker, wat kan worden gebruikt om meer meeslepende ervaringen te creëren en om de gebruiker in staat te stellen op meer realistische manieren met de virtuele omgeving te communiceren.