Inspannende codering verwijst naar het coderen van informatie in het langetermijngeheugen, waarvoor bewuste aandacht en doelbewuste inspanning nodig is. Het is het tegenovergestelde van automatische codering, wat gebeurt zonder bewust bewustzijn. Bij inspannende codering gaat het om actief werken aan het verwerken en opslaan van informatie, waarbij vaak gebruik wordt gemaakt van strategieën als:
* Repetitie: Informatie voor zichzelf herhalen (bijvoorbeeld een telefoonnummer onthouden). Dit kan een onderhoudsrepetitie zijn (eenvoudigweg herhalen) of een uitgebreide repetitie (de informatie verbinden met bestaande kennis).
* Chunken: Informatie groeperen in betekenisvolle eenheden (bijvoorbeeld een telefoonnummer onthouden als drie delen in plaats van tien afzonderlijke cijfers).
* Hulpmiddelen: Gebruik van geheugenhulpmiddelen zoals acroniemen, rijmpjes of visuele beelden om het coderen en ophalen te verbeteren.
* Organisatie: Informatie op een logische manier structureren, zoals het maken van overzichten of hiërarchieën.
* Uitwerking: Nieuwe informatie verbinden met bestaande kennis en ervaringen om betekenisvolle associaties te creëren. Dit wordt vaak als de meest effectieve strategie beschouwd.
* Dubbele codering: Zowel verbale als visuele informatie gebruiken om dezelfde informatie te coderen.
Hoe meer moeite u steekt in het coderen van informatie met behulp van deze strategieën, hoe sterker en duurzamer het geheugenspoor zal zijn, waardoor het gemakkelijker wordt om het later terug te halen. Als de codering oppervlakkig is (bijvoorbeeld alleen maar passief lezen zonder actief bezig te zijn), is het geheugen waarschijnlijk zwakker en gemakkelijker te vergeten. |