Sommige talen werden in 2012 echter over het algemeen als uitdagender beschouwd voor beginners of mensen zonder specifieke domeinexpertise, waaronder:

* Assemblytaal (verschillende architecturen): Assembleerttalen zijn van extreem laag niveau en vereisen een grondige kennis van de hardware-architectuur van de computer. Ze zijn notoir uitgebreid en foutgevoelig.

* Malbolge: Deze esoterische programmeertaal is opzettelijk ontworpen om moeilijk te zijn. De bizarre syntaxis en ongebruikelijke handelingen maken het bijna onmogelijk om effectief te programmeren. Het is meer een programmeerpuzzel dan een praktisch hulpmiddel.

* APL: APL gebruikt een unieke, zeer symbolische notatie. Hoewel krachtig voor bepaalde taken (vooral array-verwerking), fungeert de ongebruikelijke syntaxis ervan als een aanzienlijke toegangsbarrière voor de meeste programmeurs.

* Hersenneuk: Een andere esoterische taal die bekend staat om zijn extreme minimalisme en moeilijkheidsgraad. Het gebruikt slechts acht eenvoudige commando's, maar zelfs het maken van eenvoudige programma's is ongelooflijk uitdagend.

Het is belangrijk op te merken dat de moeilijkheidsgraad van een taal vaak afneemt met ervaring. Wat in eerste instantie ongelooflijk moeilijk lijkt, kan beter beheersbaar worden door oefening en een dieper begrip van de onderliggende concepten. De 'moeilijkste' taal gaat minder over inherente complexiteit en meer over de discrepantie tussen de vaardigheden van een programmeur en de vereisten van de taal.