ASCII-code (American Standard Code for Information Interchange) is een fundamentele tekencoderingsstandaard. Hoewel ASCII grotendeels vervangen is door Unicode omdat het een breder scala aan karakters vertegenwoordigt, blijft het relevant in specifieke contexten:
* Oude systemen: Veel oudere systemen en apparaten vertrouwen nog steeds op ASCII. Dit omvat enkele ingebedde systemen, industriële besturingssystemen en oudere computerhardware/software. Het updaten van deze systemen naar Unicode kan kostbaar en riskant zijn.
* Op tekst gebaseerde protocollen: Bepaalde netwerkprotocollen en bestandsformaten maken voornamelijk gebruik van ASCII, of bevatten op zijn minst ASCII-compatibele elementen. Voorbeelden zijn onder meer:
* Simple Mail Transfer Protocol (SMTP): E-mailheaders gebruiken vaak ASCII.
* Hypertext Transfer Protocol (HTTP): Hoewel HTTP overweg kan met Unicode, vertrouwden veel delen ervan traditioneel op ASCII.
* Sommige configuratiebestanden: Veel configuratiebestanden voor software en besturingssystemen gebruiken ASCII voor leesbaarheid en eenvoud.
* Besturingstekens: ASCII bevat controletekens (tekens die niet direct kunnen worden afgedrukt, zoals nieuwe regel, tab, regelterugloop) die cruciaal zijn voor het opmaken van tekst en het besturen van apparaten. Deze worden nog steeds veel gebruikt.
* Foutopsporing en programmeren op laag niveau: Bij het onderzoeken van gegevens op laag niveau of het opsporen van fouten maakt de eenvoud van ASCII het gemakkelijker om de weergave van tekst en besturingstekens te begrijpen. Mogelijk ziet u ASCII-waarden weergegeven in hexadecimaal of decimaal formaat in een debugger.
* Eenvoud en efficiëntie: De 7-bits (of 8-bit uitgebreide) codering van ASCII is compact en eenvoudig. Dit kan een voordeel zijn in situaties waarin de bandbreedte of opslagruimte beperkt is. De eenvoud betekent ook dat de verwerking ervan minder rekenintensief is dan Unicode.
Hoewel Unicode de voorkeur heeft voor moderne toepassingen die met internationale karakters moeten omgaan, blijft ASCII een rol spelen in specifieke niches vanwege zijn erfenis, eenvoud en het voortbestaan van systemen die ervan afhankelijk zijn. |