Hier is een uitsplitsing van de belangrijkste functies die tolken uitvoeren:

* lezen en parseren: De tolk leest de broncode (bijv. Python, JavaScript, Ruby) en parseert deze. Parsing betekent het analyseren van de structuur van de code om te controleren op syntaxisfouten en de relaties tussen verschillende delen van het programma te begrijpen.

* lexicale analyse: Dit is een subtaak van parsing. De tolk breekt de broncode in tokens (individuele betekenisvolle eenheden zoals trefwoorden, identificatiegegevens, operators).

* Semantische analyse: Na het parseren onderzoekt de tolk de betekenis van de code. Het controleert op semantische fouten, die fouten zijn in de logica of betekenis van de code (zelfs als de syntaxis correct is).

* vertaling en uitvoering: De tolk vertaalt elke instructie of een klein blok instructies in machinecode (of een tussenliggende weergave op een lager niveau) * en voert onmiddellijk * deze uit. Er is geen afzonderlijke compilatiestap.

* geheugenbeheer: Tolken behandelen vaak geheugentoewijzing en deallocatie voor variabelen en gegevensstructuren tijdens de uitvoering.

* Foutafhandeling: Tolken detecteren en rapporteren runtime -fouten, die meestal nuttige foutmeldingen bieden om foutopsporing te helpen.

* Interactie met het besturingssysteem: Tolken interageren vaak met het besturingssysteem om input/output -bewerkingen, toegangsbestanden en het beheren van bronnen te verwerken.

Belangrijke verschillen van compilers (invloed op tolkfuncties):

* Uitvoeringssnelheid: Tolken zijn over het algemeen langzamer dan compilers omdat ze code regel voor regel uitvoeren, zonder de optimalisatie die compilatie biedt.

* Debugging: Tolken maken debuggen vaak eenvoudiger omdat ze op elk moment de uitvoering kunnen stoppen en de status van variabelen en de huidige uitvoeringslijn kunnen tonen. Dit wordt vaak interactief gedaan.

* draagbaarheid: Tolken kunnen mogelijk draagbaarder zijn omdat ze geen machinecode hoeven te genereren die specifiek is voor een bepaalde processorarchitectuur. De tolk zelf moet compatibel zijn met het doelsysteem, maar de broncode hoeft geen hercompilatie voor elk platform nodig te hebben.

* geheugengebruik: Tolken gebruiken meestal tijdens runtime meer geheugen dan gecompileerde programma's omdat ze de tolk zelf, de broncode en de runtime -omgeving moeten onderhouden.

Samenvattend is de primaire taak van een tolk om te fungeren als een vertaler en uitvoeringsmotor, die de instructies van broncodes direct interpreteren en uitvoeren, een voor een, die een dynamische en interactieve programmeerervaring biedt, vaak ten koste van snelheid en efficiëntie in vergelijking met gecompileerde programma's.