Draadloze ontvangers worden gebruikt in een breed scala aan toepassingen, waaronder:

* Mobiele telefoons: Mobiele telefoons gebruiken draadloze ontvangers om oproepen en sms-berichten van zendmasten te ontvangen.

* Wi-Fi-apparaten: Wi-Fi-apparaten, zoals laptops en smartphones, gebruiken draadloze ontvangers om verbinding te maken met Wi-Fi-netwerken.

* Bluetooth-apparaten: Bluetooth-apparaten, zoals luidsprekers en hoofdtelefoons, gebruiken draadloze ontvangers om verbinding te maken met Bluetooth-apparaten.

* Afstandsbedieningen: Afstandsbedieningen gebruiken draadloze ontvangers om signalen van de zender van de afstandsbediening te ontvangen.

* Garagedeuropeners: Garagedeuropeners gebruiken draadloze ontvangers om signalen van de afstandsbediening van de garagedeuropener te ontvangen.

Draadloze ontvangers bestaan ​​doorgaans uit een antenne, een tuner en een demodulator. De antenne ontvangt de radiogolven en zet deze om in elektrische signalen. De tuner versterkt de elektrische signalen en stemt deze af op de juiste frequentie. De demodulator demoduleert de elektrische signalen en extraheert de gegevens die worden verzonden.

Draadloze ontvangers kunnen passief of actief zijn. Passieve draadloze ontvangers hebben geen voedingsbron nodig, terwijl actieve draadloze ontvangers een voedingsbron nodig hebben om te kunnen werken. Passieve draadloze ontvangers worden doorgaans gebruikt voor toepassingen op korte afstand, terwijl actieve draadloze ontvangers doorgaans worden gebruikt voor toepassingen op lange afstand.

Het bereik van een draadloze ontvanger is afhankelijk van een aantal factoren, waaronder de frequentie van de radiogolven, het vermogen van de zender en de gevoeligheid van de ontvanger. Hoe hoger de frequentie van de radiogolven, hoe korter het bereik. Hoe hoger het vermogen van de zender, hoe groter het bereik. Hoe gevoeliger de ontvanger, hoe groter het bereik.